Valeria Messalina
Ur pennad Messalina zo ivez.
Valeria Messalina,[1] a-wechoù Messallina pe Messalina hepmui, (war-dro 17/20 – 48) a oa un Impalaerez roman ha trede pried an Impalaer roman Claudius. Keniterv e oa d'an impalaer Neron, keviniantez d'an impalaer Caligula, ha gournizez d'an impalaer Augustus. Galloud ha levezon he devoa, ha brud a vuhez fall ha gwallskouerius. Iriennañ a reas a-enep d'he gwaz, tapet e voe, ha lakaet d'ar marv.
Ar skridoù istorel[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
Daou skrid dreist-holl zo
He buhez[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
Bugaleaj[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
Messalina a oa eil bugel, ha merc'h kentañ, Domitia Lepida ar Yaouankañ hag he c'henderv Marcus Valerius Messalla Barbatus[2],[3].
He zad a oa mab da Marcus Valerius Messala Barbatus Appianus[4], anezhañ ur c'h- Claudius Pulcher a ouenn (mab da Appius Claudius Pulcher, konsul e 38 kent JK) advabet gant Marcus Valerius Messala, cos. suff. 32 kent JK[5],[6]. E vamm e oa Claudia Marcella Minor.
Breur henañ Messalina, Marcus Valerius Messalla Corvinus, a vo konsul e 58. He mamm a oa bugel diwezhañ ar c'honsul Lucius Domitius Ahenobarbus hag Antonia Major. Domitia Lepida he doa ur c'hoar hag ur breur koshoc'h: Domitia Lepida an Henañ, ha Gnaeus Domitius Ahenobarbus.
Domitius a oa kentañ pried Agrippina ar Yaouankañ, a vo impalaerez, ha tad krouer an impalaer Nero, ha gant se e oa Nero kenderv da Messalina daoust ma oa hi 17 vloaz koshoc'h. Mammoù-kozh Messalina Claudia Marcella hag Antonia Major a oa div hanterc'hoar. Claudia Marcella, he mamm-gozh a-berzh tad, a oa merc'h da Octavia, c'hoar Augustus dre he dimeziñ da Gaius Claudius Marcellus Minor. Antonia Major, mamm-gozh Messalina a-berzh mamm, a oa merc'h henañ Octavia dre he dimeziñ da Marcus Antonius, ha moereb e oa da Claudius.
Ganet e oa he zad e -12, ha gant brud e diegezh e c'halle bezañ engortoz da vezañ anvet da gonsul a-benn by 23. Ne voeket anvet da gonsul, ma kreder e varvas a-raok[7]. He mamm a zimezas neuze d'ar c'honsul Faustus Cornelius Sulla Lucullus III, gourvab d'an diktatour Lucius Cornelius Sulla. Faustus ha Lepida o doe urmab war-dro ar bloaz 22, Faustus Cornelius Sulla Felix, lezvreur Messalina. Faustus a voe konsul e 52.
Ganet ha maget e voe Messalina e Roma moarvat. N'ouzer ket kalz tra eus he buhez a-raok hec'h eured da g-Claudius e 38.
Pried Claudius[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
Pe e 37 pe e 38 e timezas Messalina d'he c'henderv Claudius, a oa 48 vloaz neuze. E-pad renerezh an impalaer Caligula, kenderv dezhi ivez, hag a badas pevar bloaz (37-41), e oa ur vaouez pinvidik, a levezon, e lez he c'henderv.
Claudius a oa eontr da Caligula, a-berzh e dad, ha brasoc'h-bras e levezon hag e vrud. Dimeziñ dezhi a reas Claudius evit kreñvaat al liammoù e diabarzh an tiegezh. Messalina a deuas neuze da vezañ lezvamm Claudia Antonia, merc'h da g-Claudius ha d'e eil pried Aelia Paetina.
Daou vugel he doe Messalina :
- o merc'h Claudia Octavia (ganet e 39 pe 40), a vo impalaerez, lezc'hoar ha pried kentañ an impalaer Nero;
- ur mab, Britannicus (ganet e 41).
D'ar 24 a viz Genver 41 e voe lazhet Caligula hag e diegezh gant iriennerien renet gant Cassius Chaerea, hag en deiz-se en-eeun, ar Warded praetorian a embannas Claudius da vout impalaer ha Messalina da vout implalaerez.
Impalaerez[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
Messalina a deuas da vout galloudusañ maouez a oa en Impalaeriezh roman penn-da-benn. Enorioù e-leizh a veze roet dezhi : gouel ofisiel e oa deiz he ganedigezh, delwennoù dezhi a voe savet er gwilerioù, gwir he devoa da azezañ er renk kentañ er c'hoarivaoù, evel ar vestalezed. Ar Sened a c'hoantae reiñ dezhi an tilt a "Augusta", met nac'het e voe kement-se gant Claudius.
E 43 e voe un dibunadeg soudarded war an ton bras evit lidañ trec'h Claudius en Enez Vreizh. Messalina a deue da-heul e garr en ur c'harr all goloet hag a-dreñv dezhi e kerzhe ar jeneraled (Suetonius).
Evel impalaerez he devoa levezon bras nemet diasur e oa he dazont. Claudius a oa kozhik, a c'halle mervel trumm, hag he mab Britannicus a vije impalaer neuze, nemet yaouankik e oa c'hoazh. Evit en em ziwall ha suraat dazont he bugale e klaskas Messalina tennañ kuit diwar o hent kement hini a c'halle bezañ un dañjer bennak. E-touez an dud feal da Messalina e oa ar c'honsul Lucius Vitellius an Henañ en devoa goulennet bezañ aotreet da dennañ he botoù dezhi. Dre ma oa dall an impalaer Claudius gant ar garantez ouzh e wreg e oa aes da Messalina c'hoari gantañ evel ma kere, hag e lakaat da harluañ pe da lazhañ neb a gare. kement-se a c'hoarvezas gant ar prederour roman Seneca ar Yaouankañ; nizezed Claudius, Julia Livilla ha Julia; Marcus Vinicius (pried Julia Livilla); ar c'honsul Gaius Asinius Pollio II (gwelout Vipsania Agrippina), Poppaea Sabina goshañ (mamm an Impalaerez Poppaea Sabina, eil pried Neron), ar c'honsul Decimus Valerius Asiaticus ha Polybius. Claudius a oa brudet da vezañ aes da dreiñ-distreiñ gant e wragez ha tud disklavet.
Ur skouer anavezet mat da ziskouez e klaske Messalina kaout an dizober eus he c'hevezerezed a voe pa zistroas Agrippina ar Yaouankañ eus hec'h harlu goude ar 14 a viz Genver 41. Agrippina a oa nizez da g-Claudius, merc'h d'e vreur Germanicus hag emzivadez. Kompren a reas Messalina e c'halle mab Agrippina, Lucius Domitius Ahenobarbus (a vo an impalaer Neron) bezañ war-hent he mab-hi ha kas a reas muntrerien da grougañ Neron e-pad e gousk-aez. padostajont eus e fled e weljont un dra a gredas dezho e oa un naer e-kichen e c'houbenner, ma tec'has ar wazed gant ar spont. War a seblant ne oa nemet ur c'hroc'hen-naer.
Gwall vrud[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
Ur gwall boltred a ra Tacitus ha Suetonius eus Messalina. Dismegañsus e oa, dichek, kriz, pizh, diroll he c'hoantegezhioù, nimfomaniak, marteze abalamour d'an doare fall ma oa bet savet. Kalz maouezi a oad hag a renk ganti a veze o c'hoari an diaoul hag e bevar, met evelti ne oa ket nemeur diouzh krediñ an daou istorour.
Un istor zo brudet diwar he fenn ma kenstrivas gant ur c'hast a-hed un nozvezh gasterezh. Kement-se a deu eus Levrenn X Istor naturel Plinius an Henañ ma kont an oberour e padas 24 eur o c'henstrivadeg hag e c'hounezas Messalina gant 25 gwaz. Ne lavar ket Plinius anv ar vaouez all, met e 1640 e voe anvet Scylla gant ar barzh saoz Nathaniel Richards en e levr The Tragedy of Messalina, Empress of Rome, embannet e 1640. Ha Robert Graves en e romant Claudius the God a lavar Scylla anezhi ivez.
Hervez ar skridoù roman e ouie c'hoari gant c'hoantoù ar c'horf da gadarnaat he galloud, e rene ur fouzhlec'h dindan ur falsanv, hag e aoze orgedoù evit ar maouezed a renk uhel, e kemere perzh er politikerezh hag e ouie gwerzhañ he levezon d'ar Romaned pinvidik ha d'an estrenien.
Disfiz a c'haller kaout koulskoude rak alies e veze implijet arguzennoù reizhel d'ober brud fall d'ar maouezed war-dro ar galloud. Hiziv-an-deiz n'eo sklaer c'hoazh na petra a oa gwirvoud ha na petra a oa bet ijinet evit louzañ Messalina.
Flemmgan[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
Juvenal ivez a sko bazhadoù ganti en e Flemmgan VI :
|
|
He marv ha goude[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
C'hoarioù[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
E 47 e voe aozet C'hoarioù ar C'hantved da lidañ 800vet bloavezh diazezidigezh Roma, ha gant he mab Britannicus edo Messalina oc'h arvestiñ outo. Eno ivez e oa Agrippina ar Yaouankañ gant he mab, Lucius Domitius Ahenobarbus (Neron). Agrippina ha Nero a voe saludet gant an engroez gwelloc'h eget Messalina ha Britannicus. Kalz a dud a oa krog da gaout truez ouzh Agrippina, abalamour d'ar poanioù gouzañvet en he buhez. Sede moarvat deroù diskar poblegezh Messalina.
Gaius Silius[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
Un tamm diwezhatoc'h er bloavezh-se e teuas Messalina da vezañ troet he fenn gant ar senedour roman Gaius Silius, a oa dimezet da Junia Silana (c'hoar da bried kentañ an impalaer Caligula, Junia Claudilla. Messalina ha Silius a oa serc'hed ha Messalina a redias Silius da derriñ e zimeziñ.
Kompren a reas Silius e peseurt dañjer e oa en em lakaet. Messalina ha Silius a iriennas lazhañ an impalaer, ha Messalina en sikourfe da vezañ impalaer e-lec'h Claudius. Divugel e oa Silius ha prest e oa da advabañ Britannicus.
Dizoloet an irienn[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
A-greiz ma oa Claudius en Ostia, oc'h ensellout ar sevel-listri er porzh e teuas e zisklavad Tiberius Claudius Narcissus da gemenn dezhañ e oa Messalina ha Silius oc'h aozañ e vuntrañ. Messalina a deuas da Ostia gant he bugale, oc'h esperout komz ouzh he fried Claudius; met Claudius en doa kuitaet Ostia a-raok ma oa-hi erruet. Narcissus en devoa daleet Messalina, da glask mirout outi da welout Claudius.
Lazhadenn[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
Claudius a c'hourc'hemennas lazhañ Messalina ha Silius e 48. Edo Messalina, en e eurioù diwezhañ, e Liorzhoù Lucullus. Gant he mamm Domitia Lepida edo Messalina o prientiñ he goulenn ouzh Claudius.
Pa oa brud ha levezon Messalina en o barr e oa savet rev etre ar vamm, Domitia Lepida, hag ar verc'h, Messalina, ma oa bet troc'het an darempredeoù etreze. Truez he devoa Lepida ouzh he merc'h avat, ha chom a reas ganti. Lavarout a reas dezhi: Echu eo da vuhez, ne chom dit d'ober nemet ur fin dereat.
Un ofiser hag un den disklavet a deuas da desteniekaat e oa marvet. An disklavad a daolas kunujennoù dezhi tra ma chome digomz an ofiser. Roet e oa bet dezhi da zibab etre en em lazhañ pe bout lazhet. Met aon he devoa d'ober, ha neuze e voe dibennet gant an ofiser. Laosket e voe ar c'horf gant he mamm. E-keit-se e oa Claudius o korfata. pa voe kemennet dezhañ marv e wreg Messalina ne ziskouezas ket bout glac'haret met goulenn a reas gwin adarre.
Goudevezh[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
En deizioù goude he marv, ne ziskouezas ket Claudius bezañ fuloret na glac'haret, na plijet pe displijet. Ar re nemeto a ouelas dezhi eo he bugale. Gourc'hemenn a reas Sened Roma ma vije diverket hec'h anv eus kement lec'h ha ti foran, ha distrujet an delwennoù dezhi.
D'ar 1añ a viz Genver 49 ec'h addimezas an impalaer Claudius d'he nizez Agrippina ar Yaouankañ. Strivañ a reas e bedervet pried da skarzhañ diouzh allez kement den a gave leal ouzh eñvor Messalina. Ober a reas d'he gwaz ha eontr advabañ he mab, Lucius Domitius Ahenobarbus, hag e zibab evel hêr ha danvez-impalaer, e-lec'h Britannicus, mab Messalina. Dont a reas da vezañ anavezet evel Nero Claudius Caesar Drusus Germanicus, pe Nero.
Bugale Messalina[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- E 55 e voe kontammet Britannicus e kuzh, war urzh Neron.
- Nero a zimezas da verc'h Messalina, Claudia Octavia, er bloaz 53. Lazhet e voe Claudia Octavia er bloaz 62 abalamour da Neron da c'hallout dimeziñ da Poppaea Sabina. Mamm Poppaea, marvet e 47, a oa marvet abalamour da itrikoù Messalina.
He hendadoù[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
Oberennoù[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- Messalina, ur c'hoarigan gant ar sonaozour veneziat Carlo Pallavicino e 1680, diwar-benn Valeria Messalina.
- Kaoz zo eus Messalina e romantoù Robert Graves I, Claudius, ha Claudius the God, skrivet e 1934–35. Poltredet eo Messalina evel ur grennardez pavoe dimezet.
- Un heuliad filmoù skinwel saoz anvet I, Claudius zo bet tennet eus ar romantoù, ha skignet gant ar BBC e 1976, ha Sheila White an hini a zo Messalina .
Ouzhpenn an heuliad filmoù tennet eus oberennoù Graves eo bet diskouezet Valeria Messalina aliezik er filmoù, hag un toullad aktourezed o deus kemeret perzh en advrudañ an impalaerez diroll:
- Maria Caserini e 1910 er film italian digomz Messalina, renet gant Enrico Guazzoni.
- Rina De Liguoro e 1922 er film italian digomz Messalina, renet gant Enrico Guazzoni.
- María Félix e 1951 er film italian Messalina, renet gant Carmine Gallone.
- Susan Hayward e 1954 er film Demetrius and the Gladiators, ur pennad faltazi ma weler Messalina o kemmañ hag o treiñ da gristenez .
- Belinda Lee e 1960 er film Messalina, Venere imperatrice.
- Anneka Di Lorenzo e 1979 er film Caligula.
- Jennifer O'Neill en heuliad-skinwel A.D. Anno Domini e 1985.
- Kelly Trump e 1996 er film Messalina, renet gant Joe D'Amato.
- Sonia Aquino e 2004 er film skinwel Imperium: Nero.
Lennegezh[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- Ar skrivagner gallek Alfred Jarry en deus skrivet ur romant anvet Messalina (deuet da vout The Garden of Priapus e saozneg) diwar-benn ar mojennoù steuet diwar he fenn.
- En e levr Le Surmâle ez eus anv anezhi ivez.
Arabat klask tamm gwirionez istorel ebet en daou levr-se, frouezh faltazi diroll Jarry.
- E The Wheel of Time, gant Robert Jordan, eo anvet ar Forsaken Mesaana zo diwar Messalina.
- Er romant Ar Mestr ha Marc'harid, gant Mikhail Bulgakov, emañ Messalina o tañsal e fest-noz Satan.
- E Jane Eyre, gant Charlotte Brontë, e komz an aotrou Rochester eus e wreg hag e lavar ez eo e Indian Messalina.
- E Gwener ar Foulinennoù gant Leopold von Sacher-Masoch, eo moereb an daneveller an hini a zihunas c'hoantegezhioù an daneveller ha Messalina a zo graet anezhi.
- E-barzh The Last Don gant Mario Puzo ez eus an eus ur film anvet "Messalina" diazezet war nozvezh kur-noz an impalaerez.
- E-barzh ar romant Snuff gant Chuck Palahniuk ez eus anv meur a wech eus c'hoariadennoù-gwele Messalina, ha dreist-holl eus he c'henstrivadeg gant Scylla,
Levrlennadur[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- Alfred Jarry, Messaline (1900), A Rebours 2002 ;
- Jacqueline Dauxois, Messaline, Paris, Pygmalion/Gérard Watelet, 2002; ISBN 2-85704-751-7
- Nonce Casanova, Messaline (1902), Lyon, Editions Palimpseste, 2008;
Delwenn[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- Mélanie Quentin, Messaline (2000).