Rouaned Naplez ha Sikilia

Kontelezh Sikilia (1072–1130)[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

E sened Melfi e miz Eost 1059 e voe kurunennet Roberto Guiscardo, gant ar pab Nikolaz II, evel Dug Puglia, Calabria ha Sikilia,^[1] ha broudet e voe gantañ da genderc'hel da aloubiñ douaroù Bizantion.
E 1072, goude kemeret Palermo, e voe anvet Ruggero Iañ gant e vreur da gont Sikilia^[2].

Anv		Tiegezh
	Ruggero Iañ 1072–1101	Altavilla (Hauteville)
	Simon 1101–1105
	Ruggero II 1105–1130

Rouantelezh Sikilia (1130-1285)[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

En 1130 e voe anvet Roger II da roue gant an eneppab Anacleto II ; e 1139 e voe anavet an anvidigezh gant ar pab Inosant II.

Anv		Tiegezh
	Ruggero II 1130–1154	Altavilla
	Guglielmo Iañ 1151–1154 (Kenroue) 1154–1166 (Roue)
	Guglielmo II 1166–1189
	Tancredi 1189–1194
	Ruggero III 1191–1193^[3] (Kenroue)
	Guglielmo III 1193–1194^[3] (Kenroue) 1194 (Roue)
	Herri Iañ 1194–1197 (Impalaer Herri VI)	Hohenstaufen
	Constanza 1195–1198^[4]^,^[5]	Altavilla
	Federico Iañ 1198-1212 (Kenroue)	Hohenstaufen
	Herri II 1212–1217
	Federico Iañ 1217–1250 (Frederig II an Impalaeriezh Santel)
	Conrado Iañ 1250–1254
	Conrado II (Conradino) 1254–1258
	Edmundo Lancaster 1253–1263^[6] (Eneproue)	Plantagenêt
	Manfredo 1258–1266	Hohenstaufen
	Carlo Iañ 1266–1285 (Eneproue kadoriet e 1265)	Anjev-Sikilia
	Pedro Iañ 1282–1285 (Eneproue e Sikilia)	Aragón

Rannet ar rouantelezh (1282-1516)[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Goude Gousperoù Sikilia e 1282, goude marv Carlo Iañ e miz Genver 1285 ha hini Pedro III Aragon e miz Du 1285 ivez, e voe rannet ar rouantelezh e div lodenn, gant daou roue anvet roue Sikilia ; se zo kaoz e voe lavaret "roue Naplez" eus roue an douar-bras, ha "roue Sikilia" eus roue an enez, hag eñ anavezet evel roue Trinacria ivez^[7]^,^[8]^,^[9].

Rouantelezh Sikilia
(Regnum Siciliae ultra farum)

Anv		Tiegezh
	Jaime 1285–1296	Aragón
	Federico II 1296–1337 (Kadoriet evel Federico III)^[10]^,^[11]^,^[12]
	Pedro II 1337–1342
	Luis 1342–1355
	Federico III 1355–1377
	María 1377–1402
	Martín I 1391–1401 (Kenroue)
	Martín Iañ 1402–1409
	Martín II 1409–1410
	Fernando Iañ 1412–1416	Trastámara
	Alfonso Iañ 1416–1458
	Juan Iañ 1458–1468
	Ferdinando II 1468–1516

Rouantelezh Naplez
(Regnum Siciliae citra farum)

Anv		Tiegezh
	Carlo II 1285–1309	Anjev-Sikilia
	Roberto Iañ 1309–1343
	Janed Iañ Naplez 1344–1381
	Luis de Tarento 1352–1362^[13] (Kenroue)
	Carlo III 1381–1386
	Loeiz Iañ Anjev 1382–1384	Valois-Anjev
	Ladislao 1386–1414	Anjev-Sikilia
	Luigi II Anjev 1384–1389, 1389–1399, 1399–1417^[14]	Valois-Anjev
	Giovanna II 1414–1435	Anjev-Sikilia
	Luis III Naplez 1417–1424^[15]	Valois-Anjev
	Renato Iañ Naplez 1435–1442	Valois-Anjev
	Alfonso Iañ 1442–1458	Trastámara
	Ferdinando Iañ 1458–1494
	Alfonso II 1494–1495
	Fernando Iañ Naplez, a oa Fernando II Aragon 1495–1496
	Charlez VIII 1495-1496 (Eneproue) Kadoriet d'an 13 a viz C'hwevrer 1494^[16] ; d'an 22 a viz C'hwevrer 1495 ez eas tre e Napoli hag e kemeras ar ren e karg^[17] ; d'ar 15 a viz Mae 1495 e voe kurunennet^[18]^,^[19].	Valois
	Federico Iañ 1496–1501	Trastámara
	Loeiz XII 1501–1504 Anvet da roue Naplez^[20]	Valois-Orleañs
	Ferdinando III 1504–1516	Trastámara

Rouaned Spagn (1516-1713)[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Gant Rouaned Spagn e voe bodet rouantelezhioù Naplez ha Sikilia dindan o c'hurunenn, ma veze anvet ar roue ivez Rey de las dos Sicilias (Rex utriusque Siciliae).

Rouantelezh Sikilia	Anv ha poltred	Tiegezh	Rouantelezh Naplez
Carlo II (1516–1556) ha Janed Iañ (1516–1555)	Carlos Iañ Spagn (Impalaer Karl V)]]	Habsburg	Carlos IV ha Juana III (1516–1554)^[21]
Carlo II (1516–1556) ha Janed Iañ (1516–1555)	Janed Kastilha Rouanez kadoriet	Trastámara	Carlos IV ha Juana III (1516–1554)^[21]
Felipe I (1556–1598)^[21]	Felipe II	Habsburg	Felipe Iañ (1554–1598)
Felipe II (1598–1621)	Felipe III	Habsburg	Felipe II (1598–1621)
Felipe III (1621–1665)	Felipe IV	Habsburg	Felipe III (1621–1665)
				Republik Naplez (1647-1648) : Dug Herri Gisa^[22]

Carlos III (1665–1700)	Carlos II Spagn	Habsburg	Carlos V (1665–1700)
Felipe IV (1700–1713)	Felipe V	Tiegezh Bourbon e Spagn	Felipe IV (1700–1707) Roue titlet (1707-1713)
Felipe IV (1700–1713)	Carlos III (Eneproue Spagn)	Habsburg	Carlos VI (1707–1734)^[23]

Eus tiegezh Aostria d'ar marevezh napoleonian (1713-1816)[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Hervez feur-emglev Utrecht e 1713 e tegouezhas Sikilia gant Vittorio Amadeo II, dug Savoia, hag anaout a reas an Impalaer Karl VI evel Roue Naplez. Goude Brezel Emglev ar Beder, en enep da aloubadeg Sardigna ha Sikilia gant ar Spagnoled, feur-emglev Den Haag (1720), a roas Sikilia d'an impalaer Carlos VI, met e-kerzh Brezel hêrezh Polonia e voe trec'het arme Aostria gant an arme spagnat e 1734 en Emgann Bitonto ; Spagnoliz a zalc'has tiriad Napoli, ha Sikilia e 1735, an div gurunenn o vont gant Charlez Bourbon, anezhañ dug Parma ha Piacenza. Dre Feur-emglev Vienna (1738) e voe lakaet kement-se da dalvout. ^[24]

Roue e Sikilia

Anv		Tiegezh
)	Savoia
	Habsburg

Roue Naplez

Anv		Tiegezh
	Habsburg

Rener Sikilia	Titl Tiegezh		Rener Naplez
Carlo V (1735–1759)	Roue an Div Sikilia Bourbon		Carlo VII (1734–1759)
	Roue an Div Sikilia Bourbon-Div Sikilia		Ferdinando IV (1759–1798)
			Republik partenopean (1799)
			Ferdinando IV Adkadoriet (1799–1806)
Ferdinando III (1759–1816)	Roue an Div Sikilia Bourbon-Div Sikilia	Roue Naplez ha Sikilia Tiegezh Buonaparte	Giuseppe Buonaparte (1806–1808)
Ferdinando III (1759–1816)	Roue an Div Sikilia Bourbon-Div Sikilia	Roue an Div Sikilia Tiegezh Buonaparte	Gioacchino Iañ Napoleone (1808–1815)
	Roue an Div Sikilia Bourbon-Sikilia		Ferdinando IV Adkadoriet (1815–1816)

Rouantelezh an Div Sikilia (1816-1861)[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

E 1816 e voe adunanet an div rouantelezh a oa disrannet abaoe 1282, petra bennak ma veze ur roue hepken o ren en div^[25], hag ar roue neuze a veze graet Re del Regno delle Due Sicilie anezhañ. Etre 1860 ha 1861 e voe aloubet rouantelezh an Div Sikilia hag enteuzet er rouantelezh Piemonte-Sardigna.

	Anv	Tiegezh
	Ferdinando Iañ (1816–1825)	Bourbon-Sikilia
	Francesco Iañ (1825–1830)
	Ferdinando II (1830–1859)
	Francesco II (1859–1861)

Notennoù[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

↑ Rosamond McKitterick, David Luscombe, Jonathan Riley-Smith, Paul Fouracre, Timothy Reuter, David Abulafia, C. T. Allmand, Michael Jones (2004) : The New Cambridge Medieval History IV, Cambridge University Press, p. 107 (ISBN 978-0-5214-1411-1)
↑ Hiroshi Takayama (1993) : The administration of the Norman kingdom of Sicily, BRILL, p. 25 (ISBN 978-9-0040-9865-7)
↑ ^3,0 ha^3,1 Gaetano Moroni (1854) : Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica, Tipografia Emiliana, p. 179.
↑ Kleinhenz, Christopher (2004) : Medieval Italy: an encyclopedia, vol. 1, Routledge, p.248(ISBN 978-0-4159-3930-0)
↑ Sandra Clayton-Emmerson (2006) : Key figures in medieval Europe: an encyclopedia, CRC Press, p.153 (ISBN 978-0-4159-7385-4)
↑ Edward Baines (1836) : History of the county palatine and duchy of Lancaster, vol.I, Fisher son and Co. p.123
↑ José María de Francisco Olmos (2003) : El «Coronato» napolitano. Una moneda documental y propagandística., Revista General de Información y Documentación, Vol. 13, n° 1, Universidad Complutense de Madrid, p. 58
↑ John Platts (1825) : A universal biography: chronologically arranged..., Sherwood, Jones & Co., vol. 3, p. 473
↑ Gaetano Moroni (1854) : Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica, v. XLV, p. 199
↑ Vincente Ángel Álvarez Palenzuela (kenurzhier) : Historia de España de la Edad Media, Editorial Ariel, 2002 (ISBN 978-8-4344-6668-5)
↑ María Luisa Lobato, Juan Antonio Martínez Berbel (eds.) : Moretiana. Adversa y próspea fortuna de Agustín Moreto, Iberoamericana, 2008, p. 133 (ISBN 978-8-4848-9400-1)
↑ Luis Suárez Fernández : Historia de España antigua y media, Rialp, 1976 (ISBN 978-8-4321-1882-1)
↑ Gaetano Moroni (1854) : Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica, Tipografia Emiliana, p. 206
↑ Antonio Montpalau (1792) : Compendio cronologico-historico de los soberanos de Europa, Oficina de don Blas Roman, p. 201
↑ Gaetano Moroni (1854) : Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica, Tipografia Emiliana, pág. 218
↑ Robert Knecht : The Valois – Kings of France 1328-1589, Hambledon Continuum, 2007 p. 123 ASIN : B0175J6430
↑ William Roscoe (1828) : The Life and Pontificate of Leo the Tenth, Joseph Engelmann, p. 219
↑ Sergio Bertelli : Corpo del re: Sacred rituals of power in medieval and early modern Europe, Pennsylvania State University Press, 2001 (ISBN 978-0-2710-2102-7)
↑ Jean-Charles-Léonard de Sismondi (1864) : A history of the Italian republics: being a view of the origin, progress and fall of Italian freedom, Ed.Harper, p.234.
↑ Gaetano Moroni (1854) : Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica, Tipografia Emiliana, p. 228.
↑ ^21,0 ha^21,1 D'ar 24 a viz Gouhere 1554 e voe laosket rouantelezh Naplez gant Carlos Iañ Spagn ha roet d'e vab Felipe. Diwezhatoc'h, d'ar 16 a viz Genver 1556, e laoskas Rouantelezh Sikilia gantañ.
↑ Angel de Saavedra, duc de Rivas (1849) : Insurrection de Naples en 1647 Amyot, p. 176
↑ Antonio Montpalau (1792) : Compendio cronologico-historico de los soberanos de Europa, Oficina de don Blas Roman, p. 205.
↑ Pietro Colletta (1840). Histoire de Naples Depuis Charles VI Jusqu'à Ferdinand IV, 1734-1825. Librairie historique de l'advocat, pág. 20.
↑ Diccionario geográfico universal ... (1831), Imprenta de José Torner, vol. III, p. 176.

[1] Rosamond McKitterick, David Luscombe, Jonathan Riley-Smith, Paul Fouracre, Timothy Reuter, David Abulafia, C. T. Allmand, Michael Jones (2004) : The New Cambridge Medieval History IV, Cambridge University Press, p. 107 (ISBN 978-0-5214-1411-1)

[2] Hiroshi Takayama (1993) : The administration of the Norman kingdom of Sicily, BRILL, p. 25 (ISBN 978-9-0040-9865-7)

[Moroni-3] 3,0 ha^3,1 Gaetano Moroni (1854) : Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica, Tipografia Emiliana, p. 179.

[4] Kleinhenz, Christopher (2004) : Medieval Italy: an encyclopedia, vol. 1, Routledge, p.248(ISBN 978-0-4159-3930-0)

[5] Sandra Clayton-Emmerson (2006) : Key figures in medieval Europe: an encyclopedia, CRC Press, p.153 (ISBN 978-0-4159-7385-4)

[6] Edward Baines (1836) : History of the county palatine and duchy of Lancaster, vol.I, Fisher son and Co. p.123

[7] José María de Francisco Olmos (2003) : El «Coronato» napolitano. Una moneda documental y propagandística., Revista General de Información y Documentación, Vol. 13, n° 1, Universidad Complutense de Madrid, p. 58

[8] John Platts (1825) : A universal biography: chronologically arranged..., Sherwood, Jones & Co., vol. 3, p. 473

[9] Gaetano Moroni (1854) : Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica, v. XLV, p. 199

[10] Vincente Ángel Álvarez Palenzuela (kenurzhier) : Historia de España de la Edad Media, Editorial Ariel, 2002 (ISBN 978-8-4344-6668-5)

[11] María Luisa Lobato, Juan Antonio Martínez Berbel (eds.) : Moretiana. Adversa y próspea fortuna de Agustín Moreto, Iberoamericana, 2008, p. 133 (ISBN 978-8-4848-9400-1)

[12] Luis Suárez Fernández : Historia de España antigua y media, Rialp, 1976 (ISBN 978-8-4321-1882-1)

[13] Gaetano Moroni (1854) : Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica, Tipografia Emiliana, p. 206

[14] Antonio Montpalau (1792) : Compendio cronologico-historico de los soberanos de Europa, Oficina de don Blas Roman, p. 201

[15] Gaetano Moroni (1854) : Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica, Tipografia Emiliana, pág. 218

[16] Robert Knecht : The Valois – Kings of France 1328-1589, Hambledon Continuum, 2007 p. 123 ASIN : B0175J6430

[17] William Roscoe (1828) : The Life and Pontificate of Leo the Tenth, Joseph Engelmann, p. 219

[18] Sergio Bertelli : Corpo del re: Sacred rituals of power in medieval and early modern Europe, Pennsylvania State University Press, 2001 (ISBN 978-0-2710-2102-7)

[19] Jean-Charles-Léonard de Sismondi (1864) : A history of the Italian republics: being a view of the origin, progress and fall of Italian freedom, Ed.Harper, p.234.

[20] Gaetano Moroni (1854) : Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica, Tipografia Emiliana, p. 228.

[Felipe-21] 21,0 ha^21,1 D'ar 24 a viz Gouhere 1554 e voe laosket rouantelezh Naplez gant Carlos Iañ Spagn ha roet d'e vab Felipe. Diwezhatoc'h, d'ar 16 a viz Genver 1556, e laoskas Rouantelezh Sikilia gantañ.

[22] Angel de Saavedra, duc de Rivas (1849) : Insurrection de Naples en 1647 Amyot, p. 176

[23] Antonio Montpalau (1792) : Compendio cronologico-historico de los soberanos de Europa, Oficina de don Blas Roman, p. 205.

[24] Pietro Colletta (1840). Histoire de Naples Depuis Charles VI Jusqu'à Ferdinand IV, 1734-1825. Librairie historique de l'advocat, pág. 20.

[25] Diccionario geográfico universal ... (1831), Imprenta de José Torner, vol. III, p. 176.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]