Gwenole : diforc'h etre ar stummoù

Eus Wikipedia
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Linenn 1: Linenn 1:
'''Sant Gwenole''','''''Sant Wenole''''','''pe sant Nolo''', skrivet ivez '''''Gwennole''''', a oa abad kentañ [[abati Sant-Gwenole Landevenneg|abati Landevenneg]], er {{Vvet kantved}}. Mab e oa da [[Fragan]] ha [[Gwenn (santez)|Gwenn]], deuet o-daou eus [[Kembre]] da Vreizh ha graet o annez ganto e [[Ploufragan]]. Breur e oa Gwenole da dri sant all : [[Klervi]], [[Jagud]] ha [[Gwezhenneg]].
'''Sant Gwenole''', '''''Sant Wenole''''', pe '''sant Nolo''', skrivet ivez '''''Gwennole''''', ganet e 461 hamarvet e 532, a oa abad kentañ [[abati Sant-Gwenole Landevenneg|abati Landevenneg]], er {{Vvet kantved}}.


Mab e oa da [[Fragan]] (pe ''Fregan'') ha [[Gwenn (santez)|Gwenn]], deuet o-daou eus [[Kembre]] da Vreizh (dilestrañ a rejont e [[Breheg]] hervez ar vojenn) ha graet o annez ganto e [[Ploufragan]]. Breur e oa Gwenole da dri sant all : [[Klervi]], [[Jagud]] ha [[Gwezhenneg]].
War-dro [[470]] ez eas da skol sant [[Budog]] (Beuzeg), war enez [[Lavred]], en [[enezeg Briad]]. War-dro [[485]], p’en doa c’hoant mont da [[Iwerzhon]] da azeuliñ relegoù sant [[Padrig]] a oa o paouez mervel, e welas, en un hunvre, Padrig o lavaret dezhañ e oa gwelloc’h chom en Arvorig ha sevel un abati eno.
Gant unnek eus diskibled sant Budog ez eas d’en em ziazezañ war enez [[Tibidi]] (un anv zo bet displeget evel ''ti-pediñ''), war aod an [[Ospital]], e genoù stêr ar [[Ar Faou|Faou]]. Tri bloaz goude, Gwenole a dreuzas ar stêr Aon, gant e venec’h. evit en em staliañ e Landevenneg, en tu al d’an aber. Buan e teuas abati Landevenneg da vezañ ur greizenn relijiel vras e Breizh-Izel. Mervel a reas Gwenole eno, d’an [[3 Meurzh|3 a viz Meurzh]] [[532]].


==An anv==
''Gwinvaloe'' eo ar stumm kozh a gaver e meur a skrid, diwar ''gwinn'', "gwenn".
Gwennole


==Istor==
War-dro [[470]] ez eas Gwennole da skol sant [[Budog]] ( pe [[Beuzeg]]), war enez [[Lavred]], en [[enezeg Briad]]. War-dro [[485]], p’en doa c’hoant da vont da [[Iwerzhon]] da azeuliñ relegoù sant [[Padrig]] a oa o paouez mervel, e welas, en un hunvre, Padrig o lavaret dezhañ e oa gwelloc’h chom en Arvorig ha sevel un abati eno.
Gant unnek eus diskibien sant Budog ez eas d’en em ziazezañ war enez [[Tibidi]] (un anv zo bet displeget evel ''ti-pediñ''), war aod an [[Ospital]], e genoù stêr ar [[Ar Faou|Faou]]. Tri bloaz goude, Gwenole a dreuzas ar stêr [[Aon]], gant e venec’h, da vont d'en em staliañ da Landevenneg, en tu all d’an aber. Buan e teuas abati Landevenneg da vezañ ur greizenn relijiel vras e Breizh-Izel. Mervel a reas Gwenole eno, d’an [[3 Meurzh|3 a viz Meurzh]] [[532]].

==Ar vojenn==
Meneg zo eus Gwennole e mojenn Ker Is, hag e [[Gwerz Ker Is]], a-gevret gant hini ar roue gradlon. War a seblant e oa kuzulier a bouez d'ar roue, evel kalz a dud a iliz er mareoù-se.

==Ar sant==
Gwenole a voe azeulet evel ur sant e Landevenneg, goude e varv. En {{Xvet kantved}}, pa oa aloubet Breizh gant ar [[Vikinged]], e tec’has ar venec’h, gant e relegoù. Mont a rejont war-zu ar reter, dre greiz Breizh, en ur chom a-sav meur a wech, e lec’hioù ma vez enoret sant Gwenole dindan meur a anv hiziv an deiz : e [[Pierig]], e Bro Naoned, e [[Château-du-Loir]] e-kreiz Bro-C’hall hag a-benn ar fin e [[Montreuil-sur-Mer]] e departamant ar [[Pas-de-Calais]]. Eno e veze enoret dindan an anv ''saint Walloy'' ha chom a reas e relegoù betek an [[Dispac’h gall]], pa voent distrujet e [[1793]].
Gwenole a voe azeulet evel ur sant e Landevenneg, goude e varv. En {{Xvet kantved}}, pa oa aloubet Breizh gant ar [[Vikinged]], e tec’has ar venec’h, gant e relegoù. Mont a rejont war-zu ar reter, dre greiz Breizh, en ur chom a-sav meur a wech, e lec’hioù ma vez enoret sant Gwenole dindan meur a anv hiziv an deiz : e [[Pierig]], e Bro Naoned, e [[Château-du-Loir]] e-kreiz Bro-C’hall hag a-benn ar fin e [[Montreuil-sur-Mer]] e departamant ar [[Pas-de-Calais]]. Eno e veze enoret dindan an anv ''saint Walloy'' ha chom a reas e relegoù betek an [[Dispac’h gall]], pa voent distrujet e [[1793]].


Anavezout a reer e vuhez dre skridoù savet gant daou vanac’h, ''Gurdisten'' (''Uurdisten'') ha ''Klemañs'', savet o-daou e en {{IXvet kantved}}. Ur skrid all, lesanvet ''Buhez verr'', zo miret er British Museum.
Anavezout a reer e vuhez dre skridoù savet gant daou vanac’h, ''Gurdisten'' (''Uurdisten'') ha ''Klemañs'', savet o-daou en {{IXvet kantved}}. Ur skrid all, lesanvet ''Buhez verr'', zo miret er [[British Museum]] e [[Londrez]].


Enoret e vez sant Gwenole e lec’hioù ma oa prioldioù stag ouzh abati Landevenneg : e [[Konk-Kerne]], [[Enez Sun]], [[Landrevarzeg]], [[Baz-Gwenrann]], [[Lokunole]], [[Lokenole]], Sant-Gwenole (e kumun [[Penmarc'h]]), hag e meur a lec’h all anvet diwar e anv ha ma’z eus chapelioù gouestlet dezhañ. Enoret e vez ivez e [[Mousteroù-Raez]], e beg suañ Breizh.
Enoret e vez sant Gwenole e lec’hioù ma oa prioldioù stag ouzh abati Landevenneg : e [[Konk-Kerne]], [[Enez Sun]], [[Landrevarzeg]], [[Baz-Gwenrann]], [[Lokunole]], [[Lokenole]], Sant-Gwenole (e kumun [[Penmarc'h]]), hag e meur a lec’h all anvet diwar e anv ha ma’z eus chapelioù gouestlet dezhañ. Enoret e vez ivez e [[Mousteroù-Raez]], e beg suañ Breizh.

Stumm eus an 17 Gou 2007 da 01:35

Sant Gwenole, Sant Wenole, pe sant Nolo, skrivet ivez Gwennole, ganet e 461 hamarvet e 532, a oa abad kentañ abati Landevenneg, er Vvet kantved.

Mab e oa da Fragan (pe Fregan) ha Gwenn, deuet o-daou eus Kembre da Vreizh (dilestrañ a rejont e Breheg hervez ar vojenn) ha graet o annez ganto e Ploufragan. Breur e oa Gwenole da dri sant all : Klervi, Jagud ha Gwezhenneg.

An anv

Gwinvaloe eo ar stumm kozh a gaver e meur a skrid, diwar gwinn, "gwenn". Gwennole


Istor

War-dro 470 ez eas Gwennole da skol sant Budog ( pe Beuzeg), war enez Lavred, en enezeg Briad. War-dro 485, p’en doa c’hoant da vont da Iwerzhon da azeuliñ relegoù sant Padrig a oa o paouez mervel, e welas, en un hunvre, Padrig o lavaret dezhañ e oa gwelloc’h chom en Arvorig ha sevel un abati eno. Gant unnek eus diskibien sant Budog ez eas d’en em ziazezañ war enez Tibidi (un anv zo bet displeget evel ti-pediñ), war aod an Ospital, e genoù stêr ar Faou. Tri bloaz goude, Gwenole a dreuzas ar stêr Aon, gant e venec’h, da vont d'en em staliañ da Landevenneg, en tu all d’an aber. Buan e teuas abati Landevenneg da vezañ ur greizenn relijiel vras e Breizh-Izel. Mervel a reas Gwenole eno, d’an 3 a viz Meurzh 532.

Ar vojenn

Meneg zo eus Gwennole e mojenn Ker Is, hag e Gwerz Ker Is, a-gevret gant hini ar roue gradlon. War a seblant e oa kuzulier a bouez d'ar roue, evel kalz a dud a iliz er mareoù-se.

Ar sant

Gwenole a voe azeulet evel ur sant e Landevenneg, goude e varv. En Xvet kantved, pa oa aloubet Breizh gant ar Vikinged, e tec’has ar venec’h, gant e relegoù. Mont a rejont war-zu ar reter, dre greiz Breizh, en ur chom a-sav meur a wech, e lec’hioù ma vez enoret sant Gwenole dindan meur a anv hiziv an deiz : e Pierig, e Bro Naoned, e Château-du-Loir e-kreiz Bro-C’hall hag a-benn ar fin e Montreuil-sur-Mer e departamant ar Pas-de-Calais. Eno e veze enoret dindan an anv saint Walloy ha chom a reas e relegoù betek an Dispac’h gall, pa voent distrujet e 1793.

Anavezout a reer e vuhez dre skridoù savet gant daou vanac’h, Gurdisten (Uurdisten) ha Klemañs, savet o-daou en IXvet kantved. Ur skrid all, lesanvet Buhez verr, zo miret er British Museum e Londrez.

Enoret e vez sant Gwenole e lec’hioù ma oa prioldioù stag ouzh abati Landevenneg : e Konk-Kerne, Enez Sun, Landrevarzeg, Baz-Gwenrann, Lokunole, Lokenole, Sant-Gwenole (e kumun Penmarc'h), hag e meur a lec’h all anvet diwar e anv ha ma’z eus chapelioù gouestlet dezhañ. Enoret e vez ivez e Mousteroù-Raez, e beg suañ Breizh.

E Kerne-Veur e kaver roud anezhañ e meur a lec’h evel Gunwalloe pe Landewednack, ma’z eus ilizoù gouestlet da sant Winwaloe. Hag e kreisteiz Kembre ivez, hervez studiadennoù zo, e vije kavet roud anezhañ e meur a lec’h. Marteze eo bet savet an ilizoù hag ar chapelioù zo gouestlet da sant Gwenole e Breizh-Veur gant diskibien d’ar sant, evel Gwenael.

Lidet e vez gouel sant Gwenole d’an 3 a viz Meurzh.

Levrlennadur

  • Tad Marc Simon, Saint Guénolé et l’abbaye de Landevennec. Ed. J-P. Gisserot, 1997.
  • G.H. Doble, St Winwaloe, The Saints of Cornwall, Part II, Oxford, 1962.

Gwelet ivez

Liammoù diavaez