Mont d’an endalc’had

Marie de France (barzhez)

Eus Wikipedia
Ur pennad Marie de France zo ivez.
Marie de France
den
Reizh pe jenerplac'h Kemmañ
Bro ar geodedouriezhRouantelezh Bro-C'hall Kemmañ
Anv e yezh-vamm an denMarie De France Kemmañ
Anv-bihanMarie Kemmañ
Anv-familhtalvoud ebet Kemmañ
Deiziad ganedigezh12. century Kemmañ
Lec'h ganedigezhBreizh Kemmañ
Deiziad ar marv13. century Kemmañ
Yezhoù komzet pe skrivethenc'halleg Kemmañ
Yezh implijet dre skridgalleg Kemmañ
Micherbarzh, skrivagner, troer, leanez, fabulist Kemmañ
Tachenn labourbarzhoniezh Kemmañ
Deroù ar prantad labour1160 Kemmañ
Dibenn ar prantad labour1215 Kemmañ
Oberenn heverkLaeoù Marie de France, L'Espurgatoire Seint Patriz Kemmañ
Luskadmedieval poetry Kemmañ
Statud e wirioù aozerAr gwirioù aozer ne dalvezont ket ken Kemmañ
Marie de France, poltredet gant Richard de Verdun (fl. 1288-1327)
Marie de France o kinnig he laeoù da Henry II (Ch. Chasselat, 1820)

Marie de France (fl.1160-1210) a oa ur varzhez, ar skrivagnerez kentañ a anavezer en Europa ar C'hornaoueg o skrivañ en he zeodyezh, eleze ar galleg ha n'eo ket e latin. Goude Chrétien de Troyes (~1130 – ~1185) e voe Marie de France en eil rummad skrivagnerien a dermenas ar fin'amor, ar garantez kourtes.

Brudet eo dre he Laeoù (~1165), he Fablennoù (~1175) hag he barzhoneg L'Espurgatoire Seint Patriz (~1190).

Ne ouzer netra diwar-benn Marie de France, war-bouez ar pezh a skrivas e gourfennskrid he Fablennoù :

Al finement de cest escrit
qu'en Romanz ai traitié e dit
me numerai pur remembrance
Marie ai num si sui de France

E dibenn ar skrid-mañ
am eus troet e romaneg ha leveret,
e roin ma anv evit ar c'houn
Marie eo ma anv hag a Frañs e teuan

Diresis e oa an anv France en XIIvet kantved : douaroù prevez ar rouaned (Enez-Frañs hag an Orléanais) pe ar rouantelezh a-bezh. E Normandie e oa bet savet moarvat, pan eo ar rannvro nemeti a vez deskrivet ganti, ha pa c'hoarvez al lae Les Deus Amanz e Romilly-sur-Andelle (Eure).

Daoust ma vez lakaet Marie de France da skrivagnerez c'hall kentañ ez eo diaes gouzout a-zivout he yezh-vamm : ne anavezer hec'h oberennoù nemet dre eilskridoù dalif, a zo gwech e normaneg an Hanternoz, gwech e frañseg (Enez-Frañs hag Orléanais) ha gwech all e pikardeg. Bezet pe vezet, en ur yezh oil e skrive ar varzhez, hag anvet Romanz ganti.

Dasparzhet etre 33 dornskrid bet aozet etre an XIIIvet kantved hag ar XVvet kantved e oa ar 104 fablenn a zo deuet betek ennomp[1]

Diwar ysopet ar roue saoz Ælfred (~848-899), a oa fablennoù Aisopos e latin, e savas Marie de France ul lodenn he fablennoù[2]. Biskoazh kentoc'h ne oant bet troet e galleg.

Lod all a voe awenet gant ar Romuli, da lavaret eo fablennoù troet pe skrivet gant "Romulus Imperator" er IVe kantved ha gant Flavius Aviannus en hevelep mare.Gant Marie de France he-unan ez eo bet savet an darn vuiañ eus ar barzhonegoù-se.

Biskoazh a-raok Marie de France ne oa bet kinniget danvez Aesopios en un doare ken klok, e galleg he amzer, hag e gwerzennoù, en ur lakaat kentelioù buhezegezh ar fablour henc'hresian er gevredigezh [[Gladdalc'helezh |c'hladdalc'hel]] ; dreist treiñ hag azasaat a reas ar varzhez : adaozañ a eure[3].

L'Espurgatoire Seint Patriz

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Levrlennadur

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
  • (fr) Marie de France. Le Lai du rossignol et autres lai courtois – Nouvelle traduction et présentation de Françoise Morvan. Paris : J'ai lu / Librio, 2001 (ISBN 978-2-290-31579-8)
  • (fr) Marie de France. Fables – Traduction, présentation et notes de Françoise Morvan. Arles : Actes Sud / Babel, 2010 (ISBN 978-2-7427-9301-3)
  • (br) Laeoù Marie de France, Aber 2011.

Liammoù diavaez

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
  1. (fr) Françoise Vielliard : La tradition manuscrite des fables de Marie de France : essai de mise au point, e Bibliothèque de l'École des chartes, 1989, levrenn 147, pp. 371-397 En-linenn.
  2. (fr) B. de Roquefort : Poésies de Marie de France, levrenn II. Paris : Chassereau, 1820, Notice sur les fables
  3. (fr) Laïd, Baptiste : L'élaboration du recueil de fables de Marie de France – Trover des fables au XIIe siècle. Paris : Honoré Champion, 2020 (ISBN 978-2-7453-5262-0)