Jean Mabire

Eus Wikipedia

Jean Mabire (ganet d'an 8 a viz C'hwevrer 1927 e Paris ha marvet d'an 29 a viz Meurzh 2006 e Sant-Maloù) a oa ur skrivagner, ur c'hazetenner hag ur skridvarner gall. Daoust ma oa bet sinet e oberennoù gant e anv, e arveras ivez al lesanvioù Didier Brument, Éric Dubecquet hag Henri Landemer. Jean Mabire a oa tost d'ar GRECE, un aozadur studi war ar sevenadur europat hag e istor. Emsaver e-touez ar rannvroelourion norman e oa, ha broudet e veze an nevezpaganiezh gantañ. Kalzik levrioù en deus skrivet war an istor, dreist-holl war prantad an Eil Brezel-bed hag ar Waffen-SS.

Buhezskrid[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Ganet eo Jean Mabire e Pariz en un tiegezh a Vayeux hag a Vire, hag e skolaj Stanislas e reas e studi, e-lec'h ma tapas ur vachelouriezh war ar brederouriezh. Kenderc'hel a reas en École nationale supérieure des arts appliqués et des métiers d'art en ur stourm en UNEF.

E 1949 e krogas gant e labour pa savas ar gelaouenn rannvroelour Viking hag a voe renet gantañ betek 1955 (heuliet e voe gant ar c'helaouennoù Heimdal hag Haro). E goñje-soudard en doas graet e 1950 ha 1951 en École des troupes aéroportées e Pau, e-lec'h ma tapas e vreved harzlammer. Aspirant e Batalhon harzlammerien 1 e Montauban e oa hag isletanant e oa pa yeas kuit.

E 1954 e krouas ur stal graferezh gant e wreg e Cherbourg, anvet « Les Imagiers normands ». Adc'halvet e voe e miz Here 1958 evit ur bloavezh en Aljeria, (e Philippeville), gant an 12vet Bataillon de chasseurs alpins, e penn ur bagad gant div drederenn a vuzulmaned ennañ. Dizengalvet e voe e miz Here 1959. Meur a vedalenn a voe deroet dezhañ evit e ofisoù : Croix de la Valeur militaire, Croix du combattant haMédaille commémorative des opérations de maintien de l'ordre en Algérie. Oc'h embann ur gelaouadenn a zek pennad anvet Conversations et réalités algériennes e La Presse de la Manche e c'hounezas e arouez lennegezh kentañ : ar priz François-Jean Armorin e 1961.

Dre e vicher kazetenner e embannas Jean Mabire ar braz eus e oberennoù. E 1956 e voe tutaet gant La Presse de la Manche evel kelaouer a-raok kenlabourat er c'helaouennoù Historia, Défense de l'Occident (gant Maurice Bardèche), L'Esprit public, Europe-Action , hag Éléments en diwezh. Stourm a rae evit ur vroadelouriezh hag a zastum holl bobloù Europa evit difenn meizad ur « sokialouriezh europat ». Ur vraz a levezon en deus bet war ur rummad emsavourien hag o deus dilezet tamm-ha-tamm an OAS evit mont davet an « Nouvelle Droite ». Diwezhatoc'h e tisplegas Jean Mabire pal e ober : « tennañ splet eus faezh Aljeria C'hall evit desachañ an dreistbevourion da stourm evit brudañ ha diorren ur Frañs europat ».

E-touez diazezourion an Union pour la région normande e 1968 a oa Mabire (gant ar c'hannad Pierre Godefroy ha Didier Patte) ha prezidant-a-enor e oa eus ar Mouvement normand krouet e 1971. Kemer a reas perzh er GRECE (Groupement de recherche et d'études pour la civilisation européenne). Labourat a reas e Minute a-raok mont da labourat en tiez-embann (pergen evit ar rummad-levrioù « Les Grandes Aventures Maritimes » en ti-embann Versoix, heuliet gant ar rummad-levrioù « Action » gant an ti-embann Art et Histoire d'Europe), ha dalc'het ez eus bet gantañ ur gronikenn e National-Hebdo betek e varv. Perzh a gemeras e niverennoù kentañ La Nouvelle Revue d'histoire, renet gant e vignon kozh Dominique Venner.

A-c'houde 1970 e oa e-barzh poellgor paeroniezh Nouvelle École, kement hag e poellgor a enor Institut d'études occidentales[1].

Levrlennadur[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Paganiezh[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  • Thulé, le soleil retrouvé des Hyperboréens (Paris, Robert Laffont, 1978 ; Trident, 1986 ; Irminsul, 1999 ; Puiseaux, Pardès, 2002)
  • Les Solstices. Histoire et Actualité, en collaboration avec Pierre Vial (GRECE, 1975 : Le Flambeau, 1991 ; Lore, 2007) ;
  • Les Dieux maudits (Copernic, 1978 ; adembannet dindan an titl Légendes de la mythologie nordique, L'Ancre de Marine, 1999, 2010 ; Irminsul, 2004)
  • Balades au cœur de l'Europe païenne, Les Éditions de la forêt, 2002.

Normandi hag an Normaned[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  • Histoire de la Normandie, en collaboration avec Jean-Robert Ragache (Hachette, 1976 : France-Empire, 1986, 1992) : prix du Mouvement Normand ;
  • Les Vikings, rois des tempêtes, en collaboration avec Pierre Vial (Versoix, 1976 ; réédition sous le titre Les Vikings à travers le monde : L'Ancre de Marine, 1992) [lire en ligne] (extraits) ;
  • La Saga de Godefroy Le Boiteux (Copernic, 1980 ; réédition sous le titre Godefroy de Harcourt, seigneur normand, Lore, 2007) ;
  • Histoire secrète de la Normandie (Albin Michel, collection « Histoire secrète des provinces françaises », 1984) ;
  • Guillaume le Conquérant (Art et Histoire d'Europe, 1987) ;
  • Les Ducs de Normandie (Lavauzelle, collection « destins », 1987) ;
  • Grands Marins normands (L'Ancre de Marine, 1993);
  • Légendes traditionnelles de Normandie (L'Ancre de Marine, 1997);
  • Jean Mabire et le Mouvement Normand (Éditions de l'Esnesque, 1998) ;
  • Vikings : cahiers de la jeunesse des pays normands (Veilleur, 1999) : tome I (1949-1951), tome II (1951-1955) ;
  • La Varende entre nous (Présence de La Varende, 1999) ;
  • Des poètes normands et de l'héritage nordique (Antée, 2003 : Dualpha, 2005).

Istor[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Istor milourel[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  • Les Hors-la-loi, Paris, Robert Laffont, 1968 (adembann dindan an titl Commando de chasse : Presses de la Cité, 1976 ; Presses-Pocket, 1978 ; France-Loisirs, 1979) ;
  • Les Samouraï, gant Yves Bréhéret, Paris, Balland, 1971 (France-Loisirs, 1978 ; Presses-Pocket, 1987) ;
  • Les Waffen SS, Paris, Balland, 1972 ;
  • La Brigade Frankreich, Paris, Fayard, 1973 (Grancher, 2005) ;
  • Ungern, le Baron fou, Paris, Balland, 1973 (adembannet dindan an titl Ungern, le dieu de la guerre, Art et Histoire d'Europe, 1987 ; hag Ungern, l'héritier blanc de Genghis Khan : Veilleur de proue, 1997) ;
  • La Division Charlemagne, Paris, Fayard, 1974 (: Grancher, 2005) ;
  • Mourir à Berlin, Paris, Fayard, 1975 (Grancher, 1995) ;
  • Les Jeunes Fauves du Führer. La division SS Hitlerjugend en Normandie, Paris, Fayard, 1976 (Grancher, 2000) ;
  • L'Été rouge de Pékin, Paris, Fayard, 1978 (réédition : Le Rocher, 2006) ;
  • Les Panzers de la Garde Noire, Paris, Presse de la Cité, 1978 ;
  • La Bataille de l'Yser : les fusiliers marins à Dixmude, Paris, fayard, 1979 ;
  • La Division « Wiking », Paris, Fayard, 1980
  • Les Paras du matin rouge (Presses de la Cité, 1981) ;
  • La Crète, tombeau des paras Allemands (Presses de la Cité, 1982) ;
  • Röhm, l'homme qui inventa Hitler (Fayard, 1983) ;
  • Chasseurs alpins. Des Vosges aux Djebels (Presses de la Cité, 1984);
  • Les Diables verts de Cassino (Presses de la Cité, 1991) ;
  • Les Paras de l'enfer blanc, Front de l'Est 1941-1945 (Presses de la Cité, 1995) ;
  • Division de choc Wallonie, Lutte à mort en Poméranie (Éditions Jacques Grancher 1996);
  • Les Guerriers de la plus grande Asie (Dualpha, 2004).

Sujedoù arall[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  • Tixier-Vignancour : histoire d'un Français (L'Esprit Nouveau, 1965 ; réédition : Déterna, 2001) ;
  • Les Grands Aventuriers de l'Histoire, les éveilleurs de peuples (Fayard, 1982) ;
  • Découvreurs et Conquérants (Atlas, 1983) ;
  • Patrick Pearse, une vie pour l'Irlande (Terre et Peuple, 1998) ;
  • Du bûcher à la guillotine (Dualpha, 2000) ;
  • La Traite des Noirs (L'Ancre de Marine, 2000)
  • Pierre Drieu La Rochelle, Réflexions sur un Coutançais méconnu (Éditions d’Héligoland. 2008, (ISBN 978-2-914874-39-7)) ;
  • Bibliographie de Jean Mabire. Alain de Benoist. Préface de Dominique Venner. (Éditions d’Héligoland. 2008, (ISBN 978-2-914874-68-7))

Politikerezh[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  • L'Écrivain, la Politique et l'Espérance (Saint-Just, collection « Europe », 1966 ; adembannet dindan an anv La Torche et le Glaive : Libres Opinions, 1994 ; Déterna, 1999).

Romantoù[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  • L'Idole a disparu, sous le pseudonyme de Didier Brument (Filipacchi, collection « Âge tendre », 1970) ;
  • Les Paras perdus (Presses de la Cité, Ogmios, 1987) :
  • La Maôve (Presses de la Cité, 1989 ; France-Loisirs, 1990 ; Bertout, 1999) :
  • Opération Minotaure (Presses de la Cité, 1996) ;
  • L'Aquarium aux nouvelles, postum, (Éditions Dutan, « Les Bergers de l'évasion », 312 p., 2021).

Diwar-benn ar mor hag ar vartoloded[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  • Évasions fantastiques (Maritime d'Outre-Mer, 1970 ; réédition sous le titre Les Évadés de la mer : Dualpha, 2002) ;
  • Pêcheurs du Cotentin (Heimdal, 1975) ;
  • Les Conquérants des mers polaires (Vernoy, 1980) ;
  • Mor Bihan autour du monde (Fayard et Maritime d'Outre-Mer, 1980) ;
  • Ils ont rêvé du Pôle (L'Ancre de Marine, 1994) ;
  • Béring. Kamtchatka-Alaska : 1725-1741 (Glénat, 1996) ;
  • Roald Amundsen, le plus grand explorateur polaire (Glénat, 1998) : prix Encre Marine décerné par la Marine nationale.

Rummad « Que lire ? : Portraits d'écrivains »[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  • Que lire ? Tome I : Portraits d'écrivains, Éditions National-Hebdo, Paris, 1994, 247 p., (ISBN 2-9508795-0-0). Dualpha, coll. « Patrimoine des lettres », Coulommiers, février 2006, 262 p., (ISBN 978-2915461657).
  • Que lire ? Tome II : Portraits d'écrivains, Éditions National-Hebdo, Paris, 1995, 286 p., [ISBN non connu]. « Patrimoine des lettres », Coulommiers, février 2006, 300 p., (ISBN 978-2915461664).
  • Que lire ? Tome III : Portraits d'écrivains, Éditions National-Hebdo, Saint-Cloud, 1996, 319 p., « Patrimoine des lettres », Coulommiers, 2006, 330 p., (ISBN 978-2915461671).
  • Que lire ? Tome IV : Portraits d'écrivains, Éditions National-Hebdo, Saint-Cloud, 1997, 319 p., (ISBN 2-9508795-5-1). « Patrimoine des lettres », Coulommiers, février 2006, 328 p., (ISBN 978-2915461688).
  • Que lire ? Tome V : Portraits d'écrivains, Éditions National-Hebdo, Saint-Cloud, 1998, 319 p., (ISBN 2-9508795-6-X). « Patrimoine des lettres », Coulommiers, février 2006, 330 p., (ISBN 978-2915461695).
  • Que lire ? Tome VI, Dualpha, coll. « Patrimoine des lettres », Coulommiers, 2006, 367 p., (ISBN 978-2-35374-007-9).
  • Que lire ? Tome VII, Dualpha, coll. « Patrimoine des lettres », Coulommiers, novembre 2007, 367 p., (ISBN 978-2-35374-061-1).

Daveoù[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  1. Philippe Lamy (sous la dir. de Claude Dargent) (2016). Le Club de l'horloge (1974-2002), université Paris-VIII. 117 p. Lamy. .