Damnatio memoriae
An damnatio memoriae (« daonidigezh an eñvor ») eo an anv roet hiriv d'un heuliad kondaonidigezhioù da vezañ ankonac'haet, goude ar marv, implijet e Henroma. Kontrol penn-da-nenn eo ar c'h- « consecratio » pe trec'hlid, betek an doueadur.
En 1689 e voe goveliet ar bomm damnatio memoriae gant Christoph Schreiter ha Johann Heinrich Gerlach.
Tud skoet gant an damnatio memoriae
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]- Marcus Antonius[1],[2]
- Caius Cornelius Gallus, kentañ prefed Egipt[3]
- Livilla[4]
- Caligula ne voe ket skoet gant an damnatio memoriae, rak Claudius a savas a-enep[5]
- Messalina
- Neron[6]
- Domitianus[7],[8],[9]
- Commodus (met lamet e voe meur a gondaonidigezh gant an impalaer Septimius Severus)
- Clodius Albinus, usurpateur roman
- Geta, impalaer
- Macrinus, impalaer
- Elagabal, impalaer
- Severus Alexander (dindan ren Maximin le Thrace)
- Maximin le Thrace
- Gordianus III (dindan ren Fulup an Arab)
- Probus
- Carinus
- Severus (damadsavet e enor gant an impalaer Galerius)
- Maximianus Herculius (adenoret gant Constantinus Iañ)
- Maxentius
- Maximin Daïa
- Licinius
- Constantinus II (en amzer ren e vreur Constant)
- Flavius Magnentius (303 - 353)
Notennoù
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]- ↑ Patrom:PluVie (Cicéron, XLIX, 6 ; Antoine, LXXXVI, 9)
- ↑ Dion Cassius, Historia Romana (LI, 19).
- ↑ Jean-Paul Boucher, Caius Cornelius Gallus, Paris, Les Belles Lettres, 1966, pages 56 et 57.
- ↑ Tacitus, Annales 6.2 Patrom:Lire en ligne (Tacitus, Annales, levrenn VI, pennad II)
- ↑ Dion Cassius (LX, 4, 5-6).
- ↑ Suetonius, Vie des douze Césars Patrom:Lire en ligne (Néron, XLIX, 2).
- ↑ Suetonius, Domitien, XXIII, 1.
- ↑ Plinius ar Yaouankañ, Panégyrique de Trajan Patrom:Lenn enlinenn (52, 3-5)
- ↑ Lactance, Sur la mort des persécuteurs (3).