Arar

An Arar eo ivez anv kozh ar stêr Saône.

An arar zo ur benveg da labourat an douar a anavezer abaoe ar bloavezhioù 3000 (IV^e milved kent JK) e Mezopotamia.
Staget e veze ul loen outañ evit e sachañ a-benn drailhañ gorre an douar. Da gentañ ne oa nemet un tamm koad en he fezh, goude eo betek pemp tamm a yae d'ober anezhañ.

E Breizh, e Karaez, e vez aozet ur fest a vez graet Gouel an Erer Kozh anezhi.

Anv

Arar pe alar a vez implijet, hag ivez alaer, diwar arare, "arat" e latin ; gourel eo ar ger, erer eo e liester.

E skridoù zo e vez komzet eus meur a seurt erer :

Un arar da blomañ zo un arar da freuziñ douar^[1].
Un arar da gignat ne ra nemet kignat an douar^[2].

Deskrivadur

Daou venveg zo e gwirionez dindan an hevelep anv :

an arar koad eo ar benveg kozh implijet e Breizh betek dibenn an eil brezel bed e tachennoù zo.
an arar houarn pe dir eo ar benveg a vez graet "brabant", "klev houarn", "klevioù" er Vro-Vigoudenn, "daoubenneg" e-kichen Douarnenez anezhañ ivez.

**Arar a-vremañ**
Arar 1. Lazh (kamm eo amañ) 2. Da sterniañ loened 3. Reolier 4. Kontell 5. Beg ar soc'h 6. Soc'h 7. Skouarn, ulid.	Un arar a-vremañ a vez staget ouzh un trakteur.

Kilhoroù a reer eus ar penn a-raok^[3].

Notennoù

↑ Jules Gros, Le Trésor du breton parlé (Éléments de stylistique trégorroide) — Rann 1 : Le language figuré, Emgleo Breiz/Brud Nevez, 1982, p. 118 (ISBN 978-2-86775-012-0)
↑ Jules Gros, ibid. – Rann 2 : Dictionnaire breton-fra,çais des expressions figurées, Librairie bretonne Giraudon, 1977, p. 257 (ASIN B0781SQBGS)
↑ Devri

[1] Jules Gros, Le Trésor du breton parlé (Éléments de stylistique trégorroide) — Rann 1 : Le language figuré, Emgleo Breiz/Brud Nevez, 1982, p. 118 (ISBN 978-2-86775-012-0)

[2] Jules Gros, ibid. – Rann 2 : Dictionnaire breton-fra,çais des expressions figurées, Librairie bretonne Giraudon, 1977, p. 257 (ASIN B0781SQBGS)

[3] Devri

[1]

[2]

[3]