Anne Dieu-le-veut
Anne Dieu-le-veut, ganet e 1661 e Gourin, marvet e 1710, a oa ur vorlaerez vreizhat.
E 1684 e timezas d'ar morbreizher Pierre Lelong, kentañ komandant Cap-Français. Hennezh a varvas goude un tabut d'ar 15 a viz Gouhere 1690. E 1691 ec'h addimezas da Joseph Chérel, ha hennezh a varvas ivez daou vloaz goude, e miz Mezheven 1693. Diwezhatoc'h, pa gave dezhi e oa bet graet dismegañs outi, e klaskas kann ouzh Laurent-Corneille Baldran, lesanvet de Graaf ("ar c'hont", e flandrezeg), hag e tegouezhas en e di gant he fistolenn en he dorn. De Graaf a gavas e oa dellezek anezhañ ar vaouez-se hag a zimezas dezhi[1].
E 1685, e oa deuet Laurent de Graaf, hag eñ Izelvroad, a-benn da gaout ar vroadelezh c'hall war un dro gant e bried kentañ Pétruline Gusman[2]. E 1693 e oa bet torret an dimeziñ[3] ha d'an 28 a viz Gouere 1693 e timezas Anne Dieu-le-veut dezhañ e Cap-Français. Mont a rejont da chom da La Tortue. Ur verc'h o devoe, bet ganet war-dro 1694, hag ur mab a varvas d'an oad a bemp bloaz.
Gant he gwaz ez ae Anne Dieu-le-veult war vor, hag e-lec'h he gwelet war vourzh evel un alberzh eus an drougeur e reas ar bagad e vaskodenn anezhi ; ul lod er prezih he deveze zoken.[3]
E 1695 e voe paket gant Spagnoled ha bac'het e Santo Domingo, ma voe diaes-bras he delc'her[3]. Goude meur a zifrae gant ar Stad c'hall e voe divac'het e 1698.
He marv[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
Mervel a reas Anne Dieu-le-veut d'an 11 a viz Genver 1710, d'an oad a 48 vloaz, e Cap-Français.
He merc'h zo brudet da vezañ daeet ur gwaz d'an duvell evel he mamm.
Diskennidi[4][kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- Gant Pierre Lelong :
- Marie Marguerite Yvonne Lelong (1688-1774)
- Gant Joseph Chérel :
- Jean-François Chérel (1692-1732)
- Gant Laurent-Corneille Baldran de Graaf
- Marie Catherine de Graaf (1694-1743)
- Ur mab dianav (1700-~1705)
Notennoù[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- ↑ Pierre Margry (1867), Relations et mémoires inédits pour servir à l'histoire de la France sous les Pays d'outre-mer tirés des archives du ministère de la marine et des colonies, Challamel
- ↑ Pierre-François-Xavier de Charlevoix, Jean-Baptiste Le Pers (1733), Histoire De L'Isle Espagnole Ou De S. Domingue, L'Honoré,p. 429
- ↑ 3,0 3,1 ha3,2 Jean-Jacques Seymour(2010), Les chemins des proies: une histoire de la flibuste, Ibis Rouge Éd., ISBN 978-2-84450-365-7
- ↑ Généalogie et Histoire de la Caraïbe - niv. 231 (Kerzu 2009), éd. Généalogie et Histoire de la Caraïbe
Pennad kar[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- Jacquotte Delahaye, morlaerez c'hall