Marie-Catherine d'Aulnoy

Eus Wikipedia
Mont da : merdeiñ, klask
Marie-Catherine d'Aulnoy.

Marie-Catherine Le Jumel de Barneville, Baronne d'Aulnoy, ganet e Barneville-la-Bertran d'ar 4 a viz Genver 1651, ha marvet en Pariz d'an 13 a viz Genver 1705) a oa ur skrivagnerez c'hall brudet he marvailhoù, a veze anvet ganti contes de fée (marvailhoù boudiged ), un anv a vez graet gantañ c'hoazh.[1]

He buhez[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Merc'h e oa Marie-Catherine Le Jumel de Barneville da Claude Le Jumel ha da Judith Angélique Le Coustelier, tudjentil eus Normandi ; kar e oa da varkiz Béringhem.
Da 16 vloaz e voe dimezet, hervez giz an amzer, d'an 8 a viz Meurzh 1666, da ul lakez da dug Vendôme, anvet François de La Motte, baron d’Aulnoy en Brie, 30 vloaz koshoc'h egeti, brud dezhañ da vout lonker ha merc'hetaer daonet.

Ur plac'h lemm he spered ha diroll he buhez eo bet. Ganti e voe krouet an daorelennegezh anvet kontadenn varzhus.

Kontrol da Charles Perrault he deus klasket flemmañ dre alegoriennoù. Tostaet eo bet he labour ouzh hini Jean de La Fontaine dre ma raent meneg dre zindan eus buhez al lez c'hall hag eus ar gevredigezh er XVIIvet kantved.

He buhez[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

En 1669 e klaskas Marie-Catherine, gant hemamm ha daou zen all ( oserc'heien moarvat) steuiñ un irienn evit tamall ar baron d’Aulnoy da vezañ bet dizouj ouzh ar roue, ma ranke bezañ kondaonet d'ar marv. Harzet e voe ar pried, laosket da vont, met kondaonet e voe mignoned e wreg da vout dibennet dre ma oant bet o wallgomz e gaou.

Mervel a reas e peoc'h er gêr, en 1705 e Pariz.


Degemeret e voe en Akademiezh ar Ricovrati, un akademiezh italian e Padova. Ar seizhvet maouez brudet e oa en Akadmiezh, ha lesanvet e oa "an Helavar" ha Klio, hervez anv muzenn an Istor.

Nizez e oa da Marie Bruneau des Loges (1585-1641), skiantourez eus an amzer.

Hec'h oberennoù[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  • Le Comte de Warwick, La Compagnie des Libraires associez, 1703.
  • Les Contes des Fées, Paris, Barbin, 1698.
    • An adembannadur Contes des Fées, suivis des Contes nouveaux ou Les Fées à la mode, Nadine Jasmin (éd.), Paris, Champion, Bibliothèque des génies et des fées, 2004.
  • Contes nouveaux ou Les Fées à la mode, Paris, 1698. – El levr emañ ar c'hontadennoù-mañ, diwar Le piacevoli notti, oberenn Giovanni Francesco Straparola :
  • Histoire d’Hypolite, comte de Douglas, Paris, Sevestre, 1690.
  • Jean de Bourbon, prince de Carency, Paris, 1692.
  • Mémoires de la cour d’Espagne, Paris, Barbin, 1692.
  • Mémoires secrets de Mr L.D.D.O. ou Les Avantures comiques de plusieurs grands princes de la cour de France, Paris, Bredou, 1696.
  • Mémoires des avantures singulières de la cour de France, La Haye, Alberts, 1692, puis sur la cour d’Angleterre, 1695.
  • Nouvelles Espagnolles, Paris, Barbin, 1692.
  • Nouvelles, ou Mémoires historiques, Paris, Barbin, 1693.
  • Mémoires de la cour d’Espagne, Paris, Barbin, 1690, a vo meulet gant Sainte-Beuve.
  • Relation du voyage d’Espagne, Paris, Barbin, 1691
  • Recueil de Barbin.

Lennadurezh[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  • Anne Defrance, Les Contes de fées et les nouvelles de Mme d’Aulnoy, 1690-1698, L’imaginaire féminin à rebours de la tradition, Genève, Droz, 1998.
  • Nadine Jasmin, Naissance du conte féminin, Mots et merveilles, Les contes de fées de Madame d’Aulnoy, 1690-1698, Paris, Champion, 2002.
  • Jean Mainil, Mme d’Aulnoy et le rire des fées : essai sur la subversion féerique et le merveilleux comique sous l’Ancien régime, Paris, Kimé, 2001.


Pennadoù kar[kemmañ | kemmañ ar vammenn]


Oberennoù enlinenn[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Liammoù diavaez[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Notennoù[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  1. ↑ ZIPES, Jack. The Great Fairy Tale Tradition: From Straparola and Basile to the Brothers Grimm.P.858. ISBN 0-393-97636-X
Adtapet diwar « https://br.wikipedia.org/w/index.php?title=Marie-Catherine_d%27Aulnoy&oldid=1503677 »