Lavarenn-stur
Neuz
Ul lavarenn-stur, pe sturlavar, zo ur c'hemennadur, ur bennaenn, ur reolenn vuhezegezh, d'an den da ren e emzalc'h hag e vuhez hervezi.
Lennegezh
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]El lennegezh ez eo brudet lavaredoù-stur Bossuet (1627-1704), La Rochefoucauld (1613-1680) ha Vauvenargues (1715-1747).
Gerioù kar
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]Gwelet ivez an heñvelsterioù : pennlavar, krennlavar.
Levrlennadur
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]Dastummadennoù gerioù-stur
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]- François de La Rochefoucauld, Réflexions ou Sentences et maximes morales, 1663.
- Blaise Pascal (1623-1662), Pensées, 1670.
- Madeleine de Souvré, markizez a Sablé (1599-1678), Maximes, 1678.
- Jacques Bénigne Bossuet, Maximes et réflexions sur la comédie, 1694.
- Armand Jean Le Bouthillier de Rancé (1626-1700), Maximes chrétiennes et morales, 1699.
- Charles de Saint-Évremond (1614-1703), Pensées, sentiments, maximes, 1740.
- Luc de Clapiers, markiz a Vauvenargues, Réflexions et maximes, 1746.
- Sébastien-Roch-Nicolas de Chamfort, Maximes et pensées : Caractères et anecdotes, 1795.
- Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832), Einzelnheiten, Maximen und Reflexionen, 1833.
- Sacha Guitry (1885-1957), Pensées, maximes et anecdotes, 1985.
Studiennoù
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]- Maurice Maloux (éd.), Dictionnaire des proverbes, sentences et maximes, Larousse, 1980 ; 2006.
- Louis Van Delft, Les spectateurs de la vie : Généalogie du regard moraliste, Presses Universitaires de Laval, 2005.
- Jean Lafond (dir.), Les Formes brèves de la prose et le discours discontinu (XVIe-XVIIe s.), Vrin, 1984.
- Charles Schapira, La Maxime et le discours d'autorité, Sedes, 1997.
- Jean Vignes, "Maxime", in Dictionnaire du littéraire, PUF, 2002.