Irmgard Teurgn

Irmgard Teurgn pe Irmingarde, a oa ganet e 804 en Elzas, hag a varvas d'an 20 a viz Meurzh 851, a oa ur briñsez frank hag impalaerez er Grennamzer.

He buhez

Merc'h e oa d'ar c'hont Huon III Teurgn (765-837) a oa ivez kont Elzas Uhel, hag a ziskenne eus Adalrich, tad santez Odilia hag Ava Morvois.

Dimeziñ

D'ar 15 a viz Here 821 e timezas e Diedenhoffen (Thionville hiriv) d'an impalaer Lotar Iañ, mab da Loeiz an Deol, ha mab-bihan da Garl Veur. Gant an dimeziñ-se e voe liammet an tiegezh Etichon-Adalric eus Elzas gant an dierniezh impalaerel.

Bugale

Nav bugel he doe^[1] :

Loeiz II ar Yaouank (825-†875), impalaer ar C'hornog eus 855 da 875 ha roue Provañs eus 863 da 875. Dimeziñ a reas da Engelberge Elzas ha daou vugel o doe, unan anezho e oa Ermengarde, a zimezas da Boson V de Provence (Bosonides) e miz Meurzh 876
Hildrud pe Helletrude (826-†866), pried d'ar c'hont Bérenger^[2]
Berta (830-†877), abadez Avenay-Val-d'Or e 847
Ermengarde (830-†849), skrapet en 846 gant Giselbert ganet entre 826 ha 830, kont Maasgau, a zimezas dezhi.
Gisla (830-†864), abadez San Salvador e Brescia entre 852 ha 864 - Marvet d'an 28 a viz Ebrel 864
Lotar II Lotaringia (835-869), dimezet en 855 da d-Theutberge^[3](kaset kuit en 860), merc'h da Boson Arle an Henañ († goude 855). Addimezet en 862 da Waldrade
Rotrude (836-†882), ganet e Pavia, dimezet en 850-51 da Lambert II Naoned, margrav Breizh, kont Naoned, marvet d'an 1 a viz Mae 852, ha goude-qse da Otton II Lebarten
Charlez Provañs (84-†863), roue Lyon ha Bourgogn. En Genver 863 rez eas da vanac'h da Saint-Pierre-les-Nonnains, e Lyon
Karloman (ganet e 853), mab diwezhañ Lotar, bastard war a greder.

Notennoù

↑ Dizemglev zo etre an istorourien diwar-benn pet bugel he doe Ermengarde. Eus ar merc'hed e anavezer: Berta, Ermengarde, Gisela, ha Rugrude, a zo marteze an hini anavezet evel Helletrude, pe Hildrud, gwreg ar c'hont Beranger
↑ Le Gendre : Histoire de France, tome 8, p.41
↑ Theutberge a varvas war-dro 875 en Abati Santez-Glossind Metz da 35 bloaz.

Levrlennadur

Joseph Bernhard, Histoire de l'abbaye et de la ville d'Erstein, 1883
Philippe-André Grandidier, Œuvres historiques inédites, Kolmar 1865 - 6 levrenn.
Philippe-André Grandidier, Histoire de l’Église et des princes-évêques de Strasbourg, jusqu'à nos jours, 2 levrenn, Strasbourg 1776, Imprimerie François Levrault.
Philippe-André Grandidier, Histoire ecclésiastique, militaire, civile et littéraire de la province d'Alsace, Strasbourg, 1787, Lorenzi et Schulerii (levrenn I) et Levrault (levrenn II)
Robert Parisot, Le Royaume de Lothaire sous les Carolingiens, Paris, 1899, Alphonse Picard et fils éditeurs
Guy Perny, Aldaric, duc d'Alsace, Jérôme Do Bentzinger Éditeur, Colmar, 2004 ISBN 2 84960 023 7
Christian Pfister, Le Duché mérovingien sous les Carolingiens, Annales de l'Est, 1888, 1889, 1892, Nancy
Édouard Sitzmann, Dictionnaire de biographie des hommes célèbres de l'Alsace, Rixheim, 1907, Imprimerie F. Sutter et Cie, 2 levrenn
Jérôme Vignier, La Véritable Origine des très illustres maisons d'Alsace, de Lorraine, d'Autriche, de Bade et de quantités d'autres, Paris, 1649

[1] Dizemglev zo etre an istorourien diwar-benn pet bugel he doe Ermengarde. Eus ar merc'hed e anavezer: Berta, Ermengarde, Gisela, ha Rugrude, a zo marteze an hini anavezet evel Helletrude, pe Hildrud, gwreg ar c'hont Beranger

[2] Le Gendre : Histoire de France, tome 8, p.41

[3] Theutberge a varvas war-dro 875 en Abati Santez-Glossind Metz da 35 bloaz.

[1]

[2]

[3]