Compay Segundo : diforc'h etre ar stummoù

Eus Wikipedia
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
D Robot Ouzhpennet: oc:Compay Segundo
D Robot Ouzhpennet: hu:Compay Segundo
Linenn 87: Linenn 87:
[[fi:Compay Segundo]]
[[fi:Compay Segundo]]
[[fr:Compay Segundo]]
[[fr:Compay Segundo]]
[[hu:Compay Segundo]]
[[it:Compay Segundo]]
[[it:Compay Segundo]]
[[nl:Compay Segundo]]
[[nl:Compay Segundo]]

Stumm eus an 16 Ebr 2007 da 21:36


Compay Segundo o kimiadiñ e dibenn un abadenn-ganañ en Hotel Nacional de Cuba, en Havana. Miz Here 2002
Restr:Compay segundo.jpg
Poltred Compay Segundo, war ziskouez e Casa de la Trova, Santiago, Cuba
Segundo o son Chan Chan, Hotel Nacional de Cuba, Havana. Miz Here 2002

Compay Segundo (e gwir anv Máximo Francisco Repilado Muñoz) (18 a viz Du 1907 - 14 a viz Gouere 2003), a oa ur gitarour hag ur c'haner eus Kuba.

E yaouankiz

Ganet e oa, evel a lavar en ur ganaouenn, e Siboney, e proviñs Oriente (donde el sol es mas caliente, e-lec'h ma tomm muioc'h an heol), nepell diouzh Santiago de Cuba. D'e bemp bloaz, pa varvas e dad-kozh, ez eas an tiegezh da chom da Santiago.

Lavarout a rae Compay Segundo e oa krog d'an oad-se, da enaouiñ segalennoù e dad-gozh en e veg, ha ne oa ket paouezet da vutunat diwar neuze.

E Santiago e reas pezh a rae an darn vrasañ eus an dud : deskiñ ar vicher ruilhal segalennoù. War un dro e teske kevrinoù ar planedennoù gant ur grennardez, Noemí Toro. Diwar he c'huzulioù eo e krogas gant an dreujenn-gaol.

E 1929 e reas e veaj kentañ d'an Havana, gant laz-seniñ kêr, war zigarez lidañ digoradur ar c'h- Capitolio Nacional.

E 1935, ez eas di en-dro, gant Ñico Saquito hag e laz-seniñ Cuban Star, hag eno e chomas neuze.

Soner

Desket e-unan seniñ tres ha rebed, e krouas ur benveg nevez diwar an daou venveg-se, an armónico urseurt gitar 7 kordenn dezhi Kalz eus e ganaouennoù a oa leun a fent hag a ijin, en ton koulz hag er son. Er bloavezhioù 1930, gant ar stollad Hatuey, ez eas da v-México, hag e kemeras perzh e daou film, México Lindo ha Tierra Brava.

E México ivez ez eas da son treujenn-gaol gant an Trio Matamoros, ha ganto Benny Moré. Eno ivez e 1942, e voe krouet Los Compadres gantañ ha gant Lorenzo Hierrezuelo. Lorenzo ar c'haner a oa Compay Primo (paeron kentañ), ha Repilado an diskaner a oa Compay Segundo, an anv a viro betek ar fin.

Goulennet e voe digantañ perak ez eas da goll giz an eil mouezh, hini an diskaner, dreist-holl adalek 1950, e respontas: "Ar re yaouank ne fell ket dezho ken mont da-heul ur c'haner. Holl e fell dezho bezañ steredennoù eus an eil deiz d'egile. Sellit pegeit on bet o c'hortoz, pet hent am eus baleet, pet tra am eus ranket ober. Atav e vezañ o kregiñ, ha neket oc'h echuiñ."

Sua carreira teve inúmeras mudanças; integrou o sexteto Los Seis Ases, o Cuarteto Cubanacán, e foi clarinetista da Banda Municipal de Santiago de Cuba. Em 1956 criou o grupo Compay Segundo y sus Muchachos, com quem trabalhou até sua morte.

Compay Segundo foi um artista único. A maneira que produzia o som se ajustava ao modelo da zona oriental de Cuba, pelo que é reconhecido como um grande representante da cubanía.

Os estilos em que transitava eram: son, guaracha, bolero, além de canciones com marcados matizes caribenhos. Sua voz, grave e redonda, acompanhou célebres cantores de fama internacional. Com os muchachos de seu grupo, foi capaz de fazer dançar multidões de todos os continentes. Realizou turnês pela América Latina e Europa, particularmente Espanha, onde gravou seus últimos discos. Sobretudo partir de 1992, criou-se, na Espanha, um ambiente favorável para a trova e o son tradicional e foram convidados antigos e respeitados músicos desse estilo. Com isso, em 1995, Compay Segundo teve uma antologia sua organizada por Santiago Auserón, e foi o início de sua consagração internacional e a retomada de sua carreira artística.

Compay Segundo participou ativamente do ambicioso projeto Buena Vista Social Club, um disco produzido por Ry Cooder, em 1996, em que se reuniram os grandes nomes da música cubana, como Ibrahim Ferrer, Juan de Marcos González, Rubén González, Manuel "Puntillita" Licea, Orlando "Cachaito" López, Manuel "Guajiro" Mirabal, Eliades Ochoa, Omara Portuondo, Barbarito Torres, Amadito "Tito" Valdés e Pio Leyva. O disco foi premiado com o Grammy e promoveu um ressurgimento fabuloso de músicos cubanos que, em alguns casos, estavam no ostracismo por mais de 10 anos.

E ganaouennoù

O disco é o tema central do documentário homônimo, dirigido pelo alemão Wim Wenders. Ver Buena Vista Social Club (filme).

Aos 94 anos, estreou nos palcos como ator, em uma peça intitulada "Se secó el arroyto" (algo como "secou-se o riozinho"), baseada em uma de suas canções e que narra os amores frustrados de um casal de jovens nos anos anteriores à Revolução Cubana (1952).

Entre as canções mais conhecidas interpretadas por Compay Segundo se encontram: "Sarandonga", "Saludos, Compay", "¿Y tú, qué has hecho?", "Amor de la loca juventud", "Juramento" e "Veinte años". Certamente, a mais famosa de todas é "Chan Chan", que, segundo dizem, já voi ouvida até no Vaticano.

Marvet eo Compay Segundo e 2003, en Havana, tost d'e vugale ha bugale-vihan, e com o respeito e a consideração de seus patrícios. Deixou cinco filhos. Nonagenário e muito bem-humorado, disse certa feita que ainda não havia se esquecido de como era o amor e que queria um sexto filho. Atribuiu-se sua morte a "desajuste metabólico agudo com insuficiência renal". Foi sepultado em Santiago de Cuba.

Bloavezhioù 1990

E bladennoù

  • 1942-1955
    • "Sentimiento Guajiro"
    • "Cantando en el Llano"
    • "Compay Segundo y Compay Primo"
    • "Mi Son Oriental"
    • "Los Reyes del Son"
    • "Los Compadres"
  • 1956-1995
    • "Balcón de Santiago"
    • "Balcón de Santiago - Reedición"
    • "Saludo, Compay"
  • 1996-2002
    • "Cien Años de Son"
    • "Son del Monte"
    • "Buena Vista Social Club"
    • "Antologia" (1997)
    • "Lo Mejor de la Vida"
    • "Calle Salud"
    • "Yo Soy del Norte"
    • "Antologia" (2001)
    • "Las Flores de la Vida"
    • "Duets" (2002)


Liammoù

  • Lec'hienn a gas d'ur bern liammoù arall: [[1]]