Mont d’an endalc’had

Adagia

Eus Wikipedia
Erasmus
poltredet gant Hans Holbein
e 1523)

Adagia zo anv latin ul levr krennlavaroù, ma kaver krennlavaroù latin ha henc'hresianek kenkoulz all.
Meur a levr zo anavezet en anv-se, met hini Erasmus (c. 14691536) eo an hini brudetañ.

Liester ar ger latin adagium, "krennlavar", eo adagia.

Adagia Erasmus

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

E 1500 e voe embannet Collecteana Adagiorum Erasmus e Pariz, ennañ 820 a grennlavaroù dastumet gant Erasmus e-kerzh e lennadennoù. Meur a adembannadur kresket a voe goude. Hervez Charles Speroni (1964, p. 1) e oa Collecteana Adagiorum « ar brasañ dastumad [...] adagia berniet biskoazh », pa oa 4151 c'hrennlavar en embannadur 1536 e Basel, an hini diwezhañ a-raok e varv.

Al lavaroù e levr Erasmus

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Adagia Hadrianus Junius

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

E 1556 e voe embannet Adagia an Izelvroad Hadrianus Junius.

Gant Andreas Schottus (15521629) :

  • Adagia sive Proverbia Graecorum (Antwerp, 1612)
  • Adagia sacra Novi Testamenti (1612)

Skridoù all

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Levrlennadur

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
  • Kathy Eden. (2001). Friends Hold All Things in Common: Tradition, Intellectual Property and the 'Adages' of Erasmus. New Haven, Conn.: Yale University Press.
  • Thomas Greene. (1982). The Light in Troy: Imitation and Discovery in Renaissance Poetry. New Haven, Conn.: Yale University Press.
  • G.K. Hunter. (1951). "The Marking of Sententiæ in Elizabethan Printed Plays, Poems, and Romances." The Library 5th series 6. 171-188.
  • James McConica. (1991). Past Masters: Erasmus. Oxford University Press.
  • Speroni, C. (1964). Wit and wisdom of the Italian Renaissance. Berkeley: University of California Press.

Pennadoù kar

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Liammoù diavaez

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]