Impalaeriezh trevadennel Danmark
Impalaeriezh trevadennel Danmark eo an trevadennoù (De danske kolonier e daneg) he deus bet Danmark, adal 1536 betek 1953, en Afrika, Azia, Europa ha Norzhamerika.
Istor[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
Ar roue Christian IV Danmark, anezhañ Roue div rouantelezh Danmark ha Norge, a roas lusk d'an trevadenniñ danat er XVIvet kantved.
Iskevandir Indez[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
Trevadenn gentañ Danmark e-maez Europa a voe diazezet e su iskevandir Indez e Trankebar. Meur a hini all a voe digoret etre ar XVIIvet hag an XIXvet kantved.
E 1755 e taolas Danmark he dorn war gêriadenn Serampore (Frederiksnagore), ha diwezhatoc'h war gêrioù Achne ha Pirapur, ur 25 km en hanternoz da Golkata.
E 1829 e voe digoret ur skol-veur danat e Serampore, bepred digor hiziv.
E 1845 e voe gwerzhet Trankebar hag ar c'hêrioù all da Impalaeriezh Breizh-Veur.
E 1868 e voe gwerzhet dezhi an Inizi Nikobar.
Afrika[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
En Afrika e talc'he Danmark un toullad kreñvlec'hioù, e Ghana (Osu, a voe adanvet Christiansborg, Takoradi). E 1850 e voent gwerzhet holl da Vreizh-Veur, ma'z ejont d'ober ar Goldcoast, un drevadenn vreizhveuriat.