Pekah
Hervez an Tanac'h e voe Pekah[1] (hebraeg: פֶּקַח, Pẹqaḥ; "e zaoulagad digor"; latin: Phacee), mab Remalia, roue Israel etre 737 KJK ha 732 KJK[2], goude bezañ lazhet Pekahia, mab Menahem.
Setu ar pezh a lenner diwar e benn en Eil Levr ar Rouaned : « Hag e reas ar fall ouzh daoulagad an Aotroù ; ne zistroas ket diouzh pec'hedoù Yarovam, mab Nevat, en devoa laket Israel da bec'hiñ. E deizioù Pekah, roue Israel, e teuas Tiglat-Pileser, roue Ashour, hag e tapas Iyon, Avel-Bet-Maac'ha, Yanoah, Kedesh, Hasor ha Gilead, ar Galil hag holl vro Naftali, hag o harluas da Ashour. Hag ez iriennas Hoshea, mab Ela, enep Pekah, mab Remalia, hag e roas dezhañ taol ar marv ; hag e renas en e lec'h, er bloaz ugent eus Yotam, mab Ouzia. » (2R 15, 28- 30)[3]
Notennoù ha daveennoù[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- ↑ Anvet eo "Pekak" e troidigezh Gwilh ar C'hoad, p 339
- ↑ lenn a reer en destenn e renas ugent vloaz met n'hellas ket ren ouzhpenn pemp bloaz hervez an istorourien (La Bible de Jerusalem, embannadur 1998, p. 522)
- ↑ Troidigezh An Tour-Tan, eil levrenn, p 185