Istor Meudig

Eus Wikipedia
« Gwelout a rez n'omp ket evit magañ hon bugale ken». Skeudenn gant Gustave Doré en embannadur gallek 1867
« ... pa oa o kerezhout en doa lezet da gouezhañ a-hed an hent ar vein wenn aoa en e c'hodelloù », skeudenn gant Gustave Doré.
« En disant ces mots, il coupa sans balancer la gorge à ses sept filles », skeudenn gant Gustave Doré.
« Meudig a dostaas ouzh ar Roñfl hag a dennas e heuzoù dousik. », skeudenn gant Antoine Clouzier en embannadur gallek 1697.

Istor Meudig zo anv ul levr embannet gant Al Liamm er rummad Levrioù ar vugale er bloavezhioù 1950, skrid adaozet ar gontadenn c'hallek Le Petit Poucet, ur gontadenn, pe marvailh, savet gant Charles Perrault hag a voe embannet el levr Les Contes de ma Mère l'Oye en 1697. Meudig eo anv brezhonek ar benntudenn.

Ar marvailh[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Emañ an naonegezh oc'h ober he reuz er vro. Ur c'hoadour hag e wreg n'o deus netra ken da zebriñ na da reiñ d'o seizh mab. Un noz, pa oa kousket ar vugale, setu graet o soñj gant an daou bried mont d'ar c'hoad da goll o bugale. Dre chañs e oa Meudig, ar bihanañ, o selaou. Hag eñ diouzh ar beure da gemer meinigoù gwenn da leuskel da gouezhañ war an hent, abalamour dezhañ ha d'e vreudeur da gavout o hent d'ar gêr.

Orin hag istor[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Hañval e seblant gwrizioù marvailh Perrault ouzh re Hänsel ha Gretel , meneg pe damveneg enne eus naonegezh a reas he reuz en amzer ar roue Loeiz XIV hag etre ar bloavezhioù yen-skorn a voe etre 1687 ha 1717 en Europa. E 1715, bloavezh marv ar roue, e skornas ar stêr Seine e-pad ar goañv hag an douar betek 70 cm donder. Er gontadenn ez euskaoz eus debrién pe bezañ debret.

Levrlennadur[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  • Calvin Claudel, A Study of Two French Tales from Louisiana. In: Southern Folklore Quarterly 7, 1943, S. 223–231.
  • Charles Delain: Les Contes de ma mère l’Oye avant Perrault. Dentu, Paris 1878.
  • Paul Delarue, Marie-Louise Ténèze: Le conte populaire français, éd. en un seul volume et en fac-sim. des quatre tomes publiés entre 1976 et 1985. Maisonneuve et Larose, Paris 2002, ISBN 2-7068-1572-8.
  • Christine Goldberg: „The Dwarf and the Giant“ (AT 327B) in Africa and the Middle East. In: Journal of American Folklore 116:461, 2003, S. 339–350.
  • Lois Marin: L’ogre de Charles Perrault ou le portrait inversé du roi.. In: L’Ogre. Mélanges pour Jacques Le Goff. Gallimard, Paris 1992.
  • Gaston Paris: Le petit poucet et le grande ourse. Franck, Paris 1875 (Digitalisat).
  • Yvette Saupé: Les Contes de Perrault et la mythologie. Papers on French Seventeenth Century Literature, Seattle, Tübingen und Paris 1997.
  • Marc Soriano: Les Contes de Perrault. Culture savante et traditions populaires. Gallimard, Paris 1968.

Pennadoù kar[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Liammoù diavaez[kemmañ | kemmañ ar vammenn]