Anaon
An Anaon eo eneoù an dud varv, hervez ar relijion gatolik. Meur a gredenn, a lavar, hag a ober relijiel a zo stag ouzh an Anaon[1].
|
Gerdarzh
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]- Eus ar galianeg *and(e)dubno- > antumnos : "al lec'h don" > "ar bed dindan an douar" > "ar bed all" > "bed ar re varv"[2],[3].
An hevelep ger galianeg en deus roet annwfn, annwn e kembraeg, gant ar ster "ar bed dindan an douar" ivez[4]. Anaffuon, anaffuon, anaoün a gaver e krennvrezhoneg gant ar ster "eneoù ar re varv"[5].
Gant an Iliz katolik roman hep mar eo bet kemmet ar ster e Breizh, eus "ar bed dindan an douar" da "eneoù ar re varv". Ar ster kristen-se a gaver e Devri end-eeun.
Kloc'h an Anaon
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]Kloc'h an Anaon a vez lavaret eus ar glaz, al lezoù, da lavaret eo ar c'hloc'h a lakaer da seniñ goude marv un den er relijion gristen.
Plad an Anaon
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]Gwechall er gest, en iliz, e veze plad an Anaon : da noz an Hollsent e veze lakaet ur pladad boued dirak an ti evit an Anaon.
Deiziadur
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]Gouel an Anaon: an deiz goude an Hollsent, d'an 2 a viz Du.
Lennegezh
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]E Barzhaz Breizh ez eus ur c'han anvet Kanaouen ann Anaon
Lec'hioù
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]Notennoù
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]- ↑ http://www.tresor-breton.bzh/2017/11/04/an-anaon-le-monde-parallele-breton-de-lau-dela/
- ↑ (fr) Jean-Paul Savignac, Merde à César p. 119 notenn 4, Paris : Éditions de la Différence, 2000 (ISBN 978-2-7291-1323-0)
- ↑ (fr) Georges Dottin, La langue gauloise pp. 227& 253, Genève : Slatkine Reprints, 1991 (ISBN 978-2-05-100208-0).
- ↑ (cy) (en) Geiriadur Prifysgol Cymru
- ↑ (fr) Émile Ernault, Glossaire moyen-breton p. 29, Genève : Slatkine Reprints, 1976 (ISBN 978-2-05-102373-3)
