Virjinal
Neuz
Ur virjinal[1] zo ur benveg-seniñ dre gerdin evel ar c'hlav-kerdin. Sonet e veze kalzik en hanternoz Europa hag en Italia e dibenn ar Grennamzer ha da goulz an Azginivelezh, er XVvet ha XVIvet kantved.
Bihanoc'h eo ar virjinal eget ar c'hlav-kerdin, ha n'eus nemet ur gordenn evit pep notenn. Didroad e oa ar virjinalioù ha lakaet e vezent war un daol da seniñ.
Sonet e veze kalz e dibenn ar XVIvet hag a-hed ar XVIIvet kantved. E Bro-Saoz e voe kemeret e lec'h gant ar spinetez, an doare italian, hag en Alamagn gant ar c'hlav-kerdin pe clavichord.
Doareoù
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]Virjinalioù spinetez
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]Spinetta a veze laret eus ar virjinalioù a veze graet en Italia met ivez en Saoz hag en Flandrez.
Muselar
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]Ar muselarioù a veze graet en Europa an hanternoz. Dilezet e voent en XVIIIvet kantved.
Levrlennadur
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]- Germann, Sheridan, "Harpsichord Decoration – A Conspectus" In The Historical Harpsichord, vol. IV. General Editor: Howard Schott. Pendragon Press, Hillsdale, NY, 2002. ISBN 0-945193-75-0
- Hubbard, Frank, Three Centuries of Harpsichord Making, 2nd ed., Harvard University Press, 1967. ISBN 0-674-88845-6
- Kottick, Edward, A History of the Harpsichord, Indiana University Press, 2003. ISBN 0-253-34166-3
- O'Brien, Grant, Ruckers: A Harpsichord and Virginal Building Tradition, Cambridge University Press, 2008. ISBN 978-0-521-06682-2
- Rueger, Christoph, Musical Instruments and Their Decoration, Seven Hills Books, Cincinnati, Ohio, 1986. ISBN 0-911403-17-5
- Russell, Raymond, The Harpsichord and Clavichord: an introductory study, 2nd ed., London : Faber and Faber, 1973. ISBN 0-571-04795-5
- Yorke, James, Keyboard Instruments at the Victoria and Albert Museum, Victoria and Albert Museum, London 1986. ISBN 0-948107-04-9