Ti-pediñ
(Adkaset eus Tibidiñ)
Un ti-pediñ a zo ur savadur aozet gant unan bennak da pediñ ennañ pe en e gichen. Deveret eo diwar ar gerioù : ti ha pediñ.
Bez' ez eus un enezenn anvet Enez Tibidi en Ospital e-tal abati Landevenneg. Dont a rafe eus ar memes ger gant ur c'hemmadur dre vlotaat goude ti[1].
Notennoù
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]- ↑ Kavout a reer roud eus ar c'hemmadur rannyezhel-se er Barzhaz Breizh eno hag e Buhez ar Sent eno. Arabat eo e gemmeskañ gant ar c'hemmadurioù en anvioù hag er raganvioù goude ar ger ti zo meneget e Yezhadur bras ar brezhoneg gant Frañsez Kervella, hag eilvet levrenn levrioù Jules Gros, Le trésor du breton populaire II, pennad Ti.
Levrlennadur
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- Jean Gavot, Dans la mystique et la tradition des oratoires
- Pierre Irigoin, Les oratoires de France depuis les origines, [www.les-oratoires.asso.fr CSOPF ], 336 pajenn, Studi a ro tu da zizoleiñ liesseurted an tier-pediñ a gaver e Breizh hag e Bro-C'hall.