José Raúl Capablanca
Un danvez pennad eo ar pennad-mañ ha labour zo d'ober c'hoazh a-raok e beurechuiñ.
Gallout a rit skoazellañ Wikipedia dre glokaat anezhañ.
José Raúl Capablanca y Graupera a zo bet ganet d'an 19 a viz Du 1888 e La Habana (Kuba) ha marvet d'an 8 a viz Meurzh 1942 e New York (SUA).
Ur c'hoarier dispar e teuas da vout p'edo yaouank-tre c'hoazh. En ur drec'hiñ Emanuel Lasker e 1921 e teuas da vout kampion ar bed. Koll a reas e ditl e 1927 a-enep da Aleksandr Alekhin.
Luc'hskeudennoù[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
José Raúl Capablanca, pevar bloaz, o c'hoari a-enep d'e dad e 1892.
José Raúl Capablanca o c'hoari a-enep da Aleksandr Alec'hin, 1914.
1915.
Er Café de la Régence , Pariz, (Bro-C’hall, 1922.
Capablanca gant ar c’hizeller Gleb W. Derujinsky e 1922.
Oesterreichische Illustrierte Zeitung, levrenn 32 (1922/1923), niverennn 1 (1 a viz Here 1922), pajenn 21.
Capablanca a-enep da Emanuel Lasker, 1925.
José Raúl Capablanca o c'hoari a-enep da Aleksandr Alec'hin, 1927.
Capablanca e 1927, kazetenn Panorama, niverenn ar 16 a viz Here 1977.
José Raúl Capablanca ouzh un timbr eus Kuba, 1951.
Capablanca ouzh un timbr Tadjikistan, 2001.
E vez e La Habana (Kuba).
Ur bartienn: Richárd Réti - José Raúl Capablanca, Berlin, 1928[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
|
1. e4 e5 |
10. Dxd4? b5 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Levrioù diwar e benn[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- (de) Max Euwe ha Lodewijk Prins, Capablanca, Das Schachphänomen. Das Schacharchiv, Hamburg, 1979.
- (de)Wassilij N. Panow: Capablanca – das Schachphänomen. Vom Wunderkind zum Schachweltmeister. Franckh, Stuttgart 1982, ISBN 3-440-05110-2
- (de) Robert Hübner: Der Wettkampf Capablanca – Aljechin, Buenos Aires 1927, Zeitschrift Schach 1998, Heft 5: S. 5–22, Heft 6: S. 52–71, Heft 8: S. 55–69
- (de) Isaak ha Wladimir Linder: Das Schachgenie Capablanca. Sportverlag, Berlin 1988, ISBN 3-328-00238-3
- (de) José Raoul Capablanca, ein Schachmythos. Rau, Düsseldorf 1989, ISBN 3-7919-0286-5 (mit Beiträgen seiner Ehefrau Olga Capablanca-Clark und Mic'hail Botvinnik)
- (de) Fritz C. Görschen: Capablancas Verlustpartien. 2. Auflage. Das Schach-Archiv, Hamburg 1976.
- (de) Harry Golombek: J. R. Capablanca, 75 seiner schönsten Partien.
- (en) Harry Golombek: Capablanca's Hundred Best Games of Chess, G. Bell & Sons, London 1947.
- (en) Edward Winter: Capablanca. McFarland, Jefferson NC 1989, ISBN 0-89950-455-8.
- (it) Vasilij Panov, Capablanca mito intramontabile, Embannadurioù Prisma, Roma, 1999, ISBN 88-425-2419-0.
Oberennoù skrivet[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- (fr) Principes fondamentaux du jeu d'échecs, Embannadurioù Payot, Pariz.
- (it) Il primo libro degli scacchi, Embannadurioù Mursia, Milano, 1998.
- (it) I fondamenti degli scacchi, Embannadurioù Mursia, Milano, 1999.
- (it) José Raúl Capablanca, La mia carriera scacchistica, Embannadurioù Prisma, Roma, 1990.
- (it) Ultime lezioni (bet savet diwar e gaozeadennoù e Radio New-York), L'Italia scacchistica, 1950.
- (en) (es) Havana 1913.
- (en) A Primer of Chess, Embannadurioù Harvest Books, Miz Du 2002, ISBN 0-15-602807-7.
- (en) Chess Fundamentals, Embannadurioù Everyman Chess, Miz Here 1994, ISBN 1-85744-073-0, kempennet gant Nick de Firmian e 2006.
- (en) My Chess Career, Embannadurioù Hardinge Simpole Limited, Miz Here 2003, ISBN 1-84382-091-9.
- (en) World's Championship Matches, 1921 and 1927, Dover, Miz Mezheven 1977, ISBN 0-486-23189-5.
- (en) Last Lectures, Embannadurioù Simon and Schuster, Miz Genver 1966, ASIN B0007DZW6W.