Fabliau

Eus Wikipedia

Ar fabliau (fabliaux el liester) zo un anv gallek a vez roet d'ur gontadenn fentus, e gwerzennoù eizhsilabennek, eus ar Grennamzer.

Fabliaux et contes, 1756

An anv[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Pikardek e vefe ar ger fabliau, deuet eus ar ger latin fabula, hag en deus roet ar ger « fable » (fablenn) e galleg, met kontadennig eo ar ster. Fablet eo ar ger a gaver e dibenn Boivin de Provins, gant Boivin. Ar fablennoù avat a oa isopet e galleg, diwar anv Aisopos.

Oberourien anavezet[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Daoust ma'z eo dizanv ar c'hontadennoù-se ec'h anavezer anvioù darn eus an oberourien:

Kontadennoù brudetañ[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  • Baillet le savetier ou le prêtre au lardier
  • Boivin de Provins, gant Boivin
  • Brunain la vache au prêtre, Jean Bodel
  • De Gombert et les deus clers, Jean Bodel
  • De l'enfant qui fut remis au soleil
  • Du jongleur qui alla en enfer (a c'haller lenn e Gallica[1])
  • Du vilain qui conquit le paradis par plaid (a c'haller lenn e Gallica)
  • Estormi, gant Huon Piaucele
  • Estula
  • Frère Denise (a c'haller lenn e Gallica)
  • Haimet et Barat, gant Jean Bodel
  • L'Ange et l'Ermite
  • La borjoise d'Orléans
  • La dame qui fit trois fois le tour de l'église, gant Rutebeuf
  • La Demoiselle qui ne pouvait pas entendre parler de foutre,[2]
  • La Housse Partie
  • La mal(l)e Honte, gant Huon de Cambrai
  • La Vieille qui oint la paume du chevalier, pe La vieille qui graissa la patte au chevalier (a c'haller lenn e Gallica)
  • Le boucher d'Abbeville, Eustache d'Amiens
  • Le Chevalier qui fit les cons parler
  • Le Chevalier au barizel
  • Le Conte de Richeut
  • Le Cupide et l'Envieux, Jean Bodel
  • Le Curé qui mange des mûres (a c'haller lenn e Gallica)
  • Le larron qui embrassa un rayon de lune
  • Le moine sacristain
  • Le paysan de Bailleul, Jean Bodel1
  • Le pet au vilain, gant Rutebeuf[3]
  • Le prêtre crucifié[4]
  • Le prêtre et le loup
  • Le prêtre qui eu une mère malgré lui (a c'haller lenn e Gallica)
  • Le prêtre teint, gant Gautier Le Leu
  • Le Prudhomme qui sauva son compère
  • Le Rêve des vits
  • Le testement de l'âne, Rutebeuf
  • Le Tombeur Notre-Dame gant Gautier de Coincy
  • Le Vilain Mire
  • Le Vilain devenu médecin
  • Les Perdrix
  • Les tresses
  • Les Trois Aveugles de Compiègne gant Courtebarbe
  • Les Trois Bossus
  • Li sohaiz desvez, Jean Bodel
  • Merlin Merlot ou Du vilain qui devient riche et puis pauvre

Levezon[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Gant ar c'hontadennoù-se eo bet awenet Boccacio, a adkemeras danvez darn anezho da vagañ Il Decameron,, Jean de La Fontaine, en e fablennoù ha kontadennoù, Molière, a implijas Le Vilain mire evit sevel Le Médecin malgré lui, Honoré de Balzac en e Contes drôlatiques.

Levrlennadur[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  • Joseph Bédier, Les Fabliaux, études de littérature populaire et d’histoire littéraire du Moyen Âge, 1893
  • La littérature française du Moyen-Age, GF Flammarion
  • Luciano Rossi et Richard Straub, Fabliaux érotiques : Textes de jongleurs des XIIe et XIIIe siècles, Livre de Poche, 1992, p. 45-49

Liammoù diavaez[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Notennoù[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  1. Amañ
  2. Da lenn amañ :[1].
  3. A c'haller lenn amañ: [2].
  4. Da lenn amañ : [3].