Falaris
Falaris
| Reizh pe jener | paotr  |
|---|---|
| Bro ar geodedouriezh | talvoud dianav |
| Deiziad ganedigezh | 7vet kantved kt JK |
| Deiziad ar marv | 6vet kantved kt JK |
| Yezhoù komzet pe skrivet | henc'hresianeg |
| Micher | politiker |
Falaris a oa tirant Akragas (Ἀκράγας), e Sikilia (~570 – ~554), hiziv Agrigento, ha dindanañ e teuas kêr da vout pinvidik[1].
Un den kriz e oa, hag ijinet en doa, hervez ar vojenn, un tarv arem ma lakae e enebourien da rostañ. Lavaret e veze e tebre bugale ivez.
Hervez Valerius Maximus e voe meinataet gant ar bobl[2].
Falaris a oa bet karget da ober war-dro sevel an templ da Zeus Atabirino en akropolis, pa gavas e dro da gemer ar galloud. Pinvidikaat ha kinklañ kêr a reas : degas dour-red, sevel monumantoù, ha kreñvaat ar mogerioù.
Diskaret e voe gant un emsavadeg kaset gant Telemachus, hendad da Theron (tirant war-dro -488 – -472), ha poazhet en e darv arem.
Notennoù
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]- ↑ Werner Jaeger, Paideia, La formation de l'homme grec, Gallimard, coll. Tel, 1988, p. 271 (ISBN 978-2-07-071231-1)
- ↑ Valerius Maximus, Actions et paroles mémorables, III, 3, 2.