Amalie von Preußen : diforc'h etre ar stummoù

Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet

Inline

Stumm eus an 6 Kzu 2011 da 15:15

Anna Amalie Prusia, en alamaneg Anna Amalie von Preußen, ganet d'an 9 a viz Du 1723, marvet d'an 30 a viz Meurzh 1787, a oa ur briñsez hag ur sonaozourez alaman, eus Rouantelezh Prusia.

He buhez

Merc'h yaouankañ Frederig Gwilherm Iañ Prusia ha Sophia Dorothea Hannover e oa, hag unan eus o dek bugel chomet bev. C'hoar e oa eta da Frederig II Prusia. Abadez Quedlinburg e oa ivez.

Brudet e oa he c'hoantiz, he douster, he deoliezh, koulz hag hec'h ampartiz da sevel sonerezh. Klasket e voe war he lerc'h gant kannad Sveden da zimeziñ gant ar roue Adolf Frederik. Met primoc'h e voe he c'hoar Luise Ulrika a euredas dezhañ e 1744. E-kerzh an eured-se eo en em gavas gant un ofiser yaouank, ar baron Friedrich von der Trenck a dommas he c'halon.

Kement-se ne blijas ket d'he breur roue. Bac'het e voe ar paotr. Tec'hel a c'hallas avat ha repu a gavas en Aostria hag en Rusia. Dimeziñ a reas ha 14 bugel en doe.

@@ Linenn 10: / Linenn 10: @@
 Brudet e oa he c'hoantiz, he douster, he deoliezh, koulz hag hec'h ampartiz da sevel sonerezh. Klasket e voe war he lerc'h gant kannad Sveden  da zimeziñ gant ar roue Adolf Frederik. Met primoc'h e voe he c'hoar Luise Ulrika a euredas dezhañ e 1744. E-kerzh an eured-se eo en em gavas gant un ofiser yaouank, ar baron [[Friedrich von der Trenck]] a dommas he c'halon.
-Kement-se ne blijas ket d'he breur roue. Bac'het e voe ar paotr. Tec'hel a c'hallas avat ha repu a gavas en Aostria hag en Rusia.
+Kement-se ne blijas ket d'he breur roue. Bac'het e voe ar paotr. Tec'hel a c'hallas avat ha repu a gavas en Aostria hag en Rusia. Dimeziñ a reas ha 14 bugel en doe.
+<!-- Il ne put retrouver la princesse qu'après la mort du roi en 1786. Pendant toutes ces années la princesse, demeurée célibataire, l'avait fidèlement attendu œuvrant en vain mais sans cesse pour sa libération ; elle s'éteignit quelques semaines après leur retrouvailles.
-<!--
-Il se maria et eut 14 enfants. Il ne put retrouver la princesse qu'après la mort du roi en 1786. Pendant toutes ces années la princesse, demeurée célibataire, l'avait fidèlement attendu œuvrant en vain mais sans cesse pour sa libération ; elle s'éteignit quelques semaines après leur retrouvailles.
 Dimeziñ a reas da  [[Friedrich von der Trenck]].