Charlotte Belgia
Charlotte Belgia, anvet ivez Carlota Mec'hiko (Marie Charlotte Amélie Augustine Victoire Clémentine Léopoldine he gwir anv) (1840-1927) , a oa ur briñsez velgiat, hag Impalaerez Mec'hiko tri bloaz-pad, adal 1864 betek 1867, pa voe fuzuilhet he fried Masimilian, arc'hdug Aostria hag impalaer Mec'hiko.
He buhez[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
Ganet e oa e Laken (Belgia) , d'ar 7 a viz Mezheven 1840, ha marvet e Meise d'an 19 a viz Genver 1927. Merc'h e oa d'ar roue Leopold Iañ Belgia ha d'e bried Louise-Marie d'Orléans, merc'h d'ar roue gall Louis-Philippe Iañ. Daou vreur koshoc'h he doa, Leopold, dug Brabant ha Philippe, kont Flandrez (ur bugel all a oa bet, marvet en e gavell). Dipitet e oa an tad gant ur verc'h, ur mab a oa gwelloc'h evit bezañ sur a genderc'hel gant an dierniezh. Keniterv e oa Charlotte d'ar Rouanez Victoria ha d'he fried Albert von Sachsen-Coburg-Gotha. Mervel a reas he mamm pa ne oa ket dek vloaz c'hoazh. Treiñ a reas ar plac'hig virvidik da grennardez tristidik. Fiziet e voe he deskadurezh relijiel en tad Victor-Auguste Deschamps, breur da Vinistr an Aferioù Diabarzh, hag a voe anvet diwezhatoc'h da gardinal-eskob Malines. En 1856, tapet gant Charlotte he c'hwezek vloaz, setu daou baotr o tont da c'houlenn he dorn gant he zad: ar priñs Georg von Sachsen ha Pêr V , roue Portugal, an hini a blije d'ar Rouanez Victoria. E miz Mae avat en em gavas ar briñsez e Brusel gant an arc'hdug aostrian Masimilian, breur yaouankoc'h da Franz Josef Iañ, Impalaer Aostria, ha hoalet e voe gantañ.
An eured[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
D'ar 27 a viz Gouhere 1857 e voe lidet an eured e palez ar roue e Brusel.
Notennoù[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
Levrlennadur[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- Princesse Marthe Bibesco : Charlotte et Maximilien, 1962.
- André Castelot : Maximiliano y Carlota. La Tragedia de la Ambición, Mexico 1985.
- Corti, Conte Egon Caesar : Maximilian und Charlotte von Mexiko. Nach dem bisher unveröffentlichten Geheimarchive des Kaisers Maximilian und sonstigen unbekannten Quellen. 2 Vols. Zurich, Leipzig, Vienna, 1924.
- Corti, Conte Egon Caesar : Maximilian von Mexiko. Die Tragödie eines Kaisers, Frankfurt, 1953.
- Desternes, Suzanne; Chandet, Henriette: Maximilien et Charlotte, 1964.
- Gómez Tepexicuapan, Amparo: “Carlota en México.” En: Igler, Susanne; Spiller, Roland (eds.): Más nuevas del imperio. Estudios interdisciplinarios acerca de Carlota de México. Francfort, 2001. (=Erlanger Lateinamerika-Studien. 45). p. 27-40.
- Michel de Grèce, L'Impératrice des adieux, Presses de la Cité, 2000 (ISBN 2266093622).
- Harding, Bertita : Phantom Crown. The story of Maximilian and Carlota of Mexico. 3a edición, Mexico 1967 [1935].
- Haslip, Joan : The Crown of Mexico: Maximilian and his Empress Carlota. 2nd edition, New York, 1972.
- Hyde, Montgomery H. : Mexican Empire. The history of Maximilian and Carlota of Mexico, Londrez 1946.
- Igler, Susanne : Carlota de México, Mexico 2002. (=Grandes Protagonistas de la Historia Mexicana) (2006)
- Igler, Susanne : De la intrusa infame a la loca del castillo: Carlota de México en la literatura de su 'patria adoptiva'. Frankfurt: Peter Lang 2007 (Studien und Dokumente zur Geschichte der Romanischen Literaturen, 58).
- Kerckvoorde, Mia: Charlotte. La passion et la fatalité, 1981.
- Maria y Campos, Armando: Carlota de Bélgica. La infortunada Emperatriz de México, Mexico, 1944.
- Praviel, Armand : La vie tragique de l'impératrice Charlotte, La Nouvelle revue critique, 1930.
- Ratz, Konrad (ed.) : Vor Sehnsucht nach dir vergehend. Der private Briefwechsel zwischen Maximilian von Mexiko und seiner Frau Charlotte, Vienna, München 2000.
- Dominique Paoli, L'impératrice Charlotte : « Le soleil noir de la mélancolie », Perrin, 2008 (ISBN 978-2262021313)
