Azeuladur impalaerel en Henroma

Eus Wikipedia
Skeudenn en ul levr istor evit ar yaouankiz, ar Young Folks' History of Rome, 1880.

An azeuladur impalaerel en Henroma a oa un doare da gustumiñ annezidi an impalaeriezh, disheñvel ma oant dre o yezhoù, kredennoù, da zoujañ da Impalaeriezh Roma dre an impalaer lakaet e renk an doueed. Lidoù a veze en e enor, aberzhoù, banvezioù, abadennoù a bep seurt. Kement-se a voe aozet dindan an impalaer Aogustus ha skignet e pevar c'horn an Impalaeriezh.

An templ anvet maison carrée e Nîmes
Templ d'an impalaer Augustus e Vienne

E Galia e voe savet temploù e-leizh da azeuliñ an impalaer, evel e Nîmes, en ti zo hiriv ar Maison Carrée, e Vienne, ha lec'hioù all.

An impalaer a oa ivez beleg meur, ha gant-se en devoa ur perzh sakr. Tud zo ivez, hervez kredennoù ar bobl, evel Scipio, Marius ha Sulla, o devoa perzhioù doueel. Caesar a ziorroas ar vojenn e oa diwar ouenn an doueez Venus hag Aeneas.

Levrlennadur[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  • L. Cerfaux et J. Tondriaux, Les cultes des souverains dans la civilisation gréco-romaine, Paris, 1957.
  • Michel Christol, « L'épigraphie et les débuts du culte impérial dans les colonies de vétérans en Narbonnaise », Revue archéologique de Narbonnaise, Tome 32, 1999, pp. 11-20, [1]
  • G. Frija, Les prêtres des empereurs. Le culte impérial dans la province romaine d'Asie, 2012.
  • S. Price, Ritual and Power. The Roman Imperial Cult in Asia Minor, Cambridge, 1984.
  • B. Rémy, Loyalisme politique et culte impérial dans la cité de Vienne au Haut Empire d'après les inscriptions, Revue archéologique de Narbonnaise, levrenn 36, 2003, p. 361-375 ([2])
  • Lily Ross Taylor, The Divinity of the Roman Emperor, Middletown, 1931 ; réimpr. New York, Garland Publishing.