Anadiplozenn
An anadiplozenn (diwar ar ger ἀναδίπλωσις / anadiplosis e gregach, eus ana, « a-nevez », ha diploos « doubl ») zo un doare da adlavarout ger pe gerioù diwezhañ ul lavarenn pe ur werzenn ha d'o lakaat e penn kentañ al lavarenn pe gwerzenn da-heul, evit merkañ mat al liamm zo etrezo. Gant an adlavar-se, a c'hall bezañ graet ouzhpenn div wech, e vez kreñvaet ar ger pe ar mennozh. Tost-kar dezhi eo an epanadiplozenn.
Ma ne oa ket anavezet ar ger gant ar saverien gwerzioù kozh e veze implijet kenañ an doare ober se ganto.
Skouerioù[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- (br) An aotrou Nann hag e bried /Yaouankik flamm ’zo dimezet;/ Yaouankik flamm int dimezet, / Un’ daouzek vloaz, un all trizek :/ Yaouankik flamm int dimezet, Yaouankik flamm dispartiet. - Fañch an Uhel, An Aotrou Nann[1]. Amañ e kaver an droienn yaouankik-flamm implijet peder gwech.
- (br) Ha mar don-me azen a-dra-sur / Me na n'on ket azen dre natur ; — Me na n'on ket azen dre natur / Ma zad a larer oa un den fur - Fañch an Uhel, Gwerz Lezobre, I, 2-3 (1868)[2].
- (de) Ha! Wie will ich dann dich höhnen! / Höhnen? Gott bewahre mich! - Schiller, An Minna[3].
- (de) Mit dem Schiffe spielen Wind und Wellen, /Wind und Wellen nicht mit seinem Herzen. Johann Wolfgang von Goethe.
- (en) The years to come seemed waste of breath, / A waste of breath the years behind - William Butler Yeats, The White Swans at Coole, An Irish Airman Foresees His Death (1919), 14-15[4]
- (es) Todo pasa y todo queda ; / pero lo nuestro es pasar, / pasar haciendo caminos, / caminos sobre la mar. - Antonio Machado, Campos de Castilla, Proverbios y cantares, XLIV (1917)[5]
- (fr) [...] Et Cérès, que fit-elle ? / Ce qu'elle fit ? Un prompt courroux / L'anima d'abord contre nous. - Jean de La Fontaine, Le Pouvoir des fables (1678)[6].
- (fr) "Tuer une femme, une femme sans défense !" (Victor Hugo, Lucrèce Borgia (Hugo), III, 3)
- (fr) Et leur chanson se mêle au clair de lune — Au calme clair de lune triste et beau , Paul Verlaine, Clair de lune (1902)[7].
- (it) ... ma la gloria non vedo, — Non vedo il lauro e 'l ferro ond'eran carchi - Giacomo Leopardi, Canti, Sull'Italia (1818), 4-5[8].