Otto II (impalaer santel)

Eus Wikipedia
Otto II
den
Reizh pe jenerpaotr Kemmañ
Anv e yezh-vamm an denOtto II der Zweite Kemmañ
Anv-bihanOtto Kemmañ
Titl noblañsdug Kemmañ
Deiziad ganedigezh955 Kemmañ
Lec'h ganedigezhDugelezh Sachsen Kemmañ
Deiziad ar marv7 Kzu 983 Kemmañ
Lec'h ar marvRoma Kemmañ
Doare mervelabeg naturel Kemmañ
Abeg ar marvmalaria Kemmañ
Lec'h douaridigezhVatican Grotto Kemmañ
TadOtto Iañ Kemmañ
MammAdelaid Bourgogn Kemmañ
Breur pe c'hoarEmma Italia, Liutgarde, Matilda, Abbess of Quedlinburg, Liudolf, Duke of Swabia, William, Archbishop of Mainz Kemmañ
PriedTeofano Kemmañ
BugelSophia I, Adelaide I, Matilda of Germany, Countess Palatine of Lotharingia, Otto III Kemmañ
FamilhOttonian dynasty Kemmañ
Yezhoù komzet pe skrivetlatin Kemmañ
MicherImpalaer, skrivagner Kemmañ
KargImpalaer roman germanek Kemmañ
Relijionkristeniezh Kemmañ
Statud e wirioù aozerAr gwirioù aozer ne dalvezont ket ken Kemmañ
Otto II

Otto II, ganet e dibenn 955, ha marvet d'ar 7 a viz Kerzu 983 e Roma, a oa mab da Otto Iañ hag Adelaid Bourgogn, hag impalaer santel roman war-lerc'h e dad. Dimeziñ a reas d'ar briñsez Teofano.

Kenderc'hel a reas gant politikerezh e dad, kreñvaat an impalaeriezh, ha kreskiñ he zachenn en Italia. Ne oa ket koulz soudard hag e dad met derc'hel a reas an impalaeriezh en he sav ha dindanañ e vleunias ar sevenadur hag ar c'henwerzh.

Da fall e troas e droiadoù-brezel e Frankia ar C'hornôg hag e kreisteiz Italia.

Mervel a eure en 983, hag eñ 28 vloaz.

E vuhez[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

E yaouankiz[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

E vamm, Adelaid Bourgogn

E dad a roas dezhañ kelennerien evel Gerbert d'Aurillac[1], e eontr Brunon Köln, arc'heskob Köln, e lezvreur bastard Gwilherm Mainz, arc'heskob Mainz. Yaouank e oa pa gemeras perzh gant e dad e troiadoù brezel en Italia. Dilennet e voe da roue gant dieta Worms, kenren a reas gant e dad, ha roet e voe dezhañ kurunenn Germania d'ar 26 a viz Mae 961[2] en iliz-veur Aachen.

Notennoù[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  1. Buhez Otto II
  2. Nouvel abrégé chronologique de l'histoire et du droit public d'Allemagne, Pfeffel, Christian Friedrich (1726-1807), p.136.