Magnus Clemens Maximus : diforc'h etre ar stummoù
derc'hel da gempenn |
|||
Linenn 30: | Linenn 30: | ||
*[[Teodosius Iañ|Teodosius {{Iañ}}]] e [[Constantinopolis]]. |
*[[Teodosius Iañ|Teodosius {{Iañ}}]] e [[Constantinopolis]]. |
||
<!--Tri impalaer a oa en Impalaeriezh roman da neuze : Maximus en [[Valentinian II]], e [[Milano]], Teodosius I{{añ}}, impalaer roman ar reter, e [[Kergustentin]].--> |
|||
E 387 e voe trec'h Maximus war [[Valentinian II]], ha kemer a reas Roma hag Italia a-bezh. |
E 387 e voe trec'h Maximus war [[Valentinian II]], ha kemer a reas Roma hag Italia a-bezh. |
||
Linenn 38: | Linenn 37: | ||
==Daou enebour== |
==Daou enebour== |
||
Neuze en em glevas Teodosius ha Valentinian d'ober brezel a-enep Maximus o-daou en hañvezh [[388]]. <br /> |
Neuze en em glevas Teodosius ha Valentinian d'ober brezel a-enep Maximus o-daou en hañvezh [[388]]. <br /> |
||
Trec'het e voe Maximus en [[emgann ar Save]], a-hed ar stêr Save, adstêr d'an [[Danau]], nepell diouzh [[Emona]]) |
Trec'het e voe Maximus en [[emgann ar Save]], a-hed ar stêr [[Save]], adstêr d'an [[Danau]], nepell diouzh [[Emona]]). [[Andragathius]], ''[[magister equitum]]'' Maximus, an hini en devoa lazhet [[Gratianus]], a voe trec'het e-kichen [[Siscia]], e vreur Marcellinus e [[Poetovio]]. |
||
Tec'hel a reas Maximus da-vetek [[Aquilonia]], goulenn a reas truez, met dibennet e voe d'an 28 a viz Eost [[388]]. E wreg hag e ziv verc'h a voe lezet e buhez. |
|||
Victor a voe lazhet neubeut amzer goude en [[Augusta Treverorum]]. |
|||
E vab [[Victor (impalaer roman)|Victor]], a voe trec'het ha lazhet nebeut amzer goude en [[Augusta Treverorum]] gant ''[[magister peditum]]'' [[Valentinian II|Valentinian]], [[Arbogast (jeneral roman)|Arbogast]] e fin ar bloavezh-hont. |
|||
<!-- |
<!-- |
||
[[Andragathius]], ''[[magister equitum]]'' de Maxime et assassin de [[Gratien]], est lui aussi défait près de [[Siscia]], son frère Marcellinus à nouveau à [[Poetovio]]. Maxime se rend à [[Aquilée]], demande la [[clémence]], mais est exécuté. Sa femme et ses deux filles sont épargnées. Le fils de Maxime, [[Victor (empereur romain)|Victor]], est vaincu et exécuté par le ''[[magister peditum]]'' de [[Valentinien II|Valentinien]], [[Arbogast (général romain)|Arbogast]] à la fin de la même année. |
|||
Le destin de sa famille n'est pas connu même s'il semble certain qu'ils aient survécu et que ses descendants aient continué à occuper des fonctions importantes. Une fille de Maxime, Sevira, est peut-être connue par un pierre gravée du haut [[Moyen Âge]] au pays de Galles, le [[Pilier d'Eliseg]], qui prétend qu'elle fut l'épouse de [[Vortigern]], roi des Bretons. Une autre de ses filles fut peut-être l'épouse d'[[Ennodius]], ''proconsul Africae'' ([[395]]). Leur petit-fils, [[Pétrone Maxime]], est un autre empereur au destin fatal, gouvernant Rome pendant seulement 77 jours avant d'être lapidé à mort en fuyant les [[Vandales]] le [[24 mai]] [[455]]. (A part Victor, les autres noms cités ne sont que suppositions gratuites, car non établies historiquement). |
Le destin de sa famille n'est pas connu même s'il semble certain qu'ils aient survécu et que ses descendants aient continué à occuper des fonctions importantes. Une fille de Maxime, Sevira, est peut-être connue par un pierre gravée du haut [[Moyen Âge]] au pays de Galles, le [[Pilier d'Eliseg]], qui prétend qu'elle fut l'épouse de [[Vortigern]], roi des Bretons. Une autre de ses filles fut peut-être l'épouse d'[[Ennodius]], ''proconsul Africae'' ([[395]]). Leur petit-fils, [[Pétrone Maxime]], est un autre empereur au destin fatal, gouvernant Rome pendant seulement 77 jours avant d'être lapidé à mort en fuyant les [[Vandales]] le [[24 mai]] [[455]]. (A part Victor, les autres noms cités ne sont que suppositions gratuites, car non établies historiquement). |
||
Dans les textes gallois, Maxime est présent sous le nom : Maxen Wledig. |
|||
Parmi les autres descendants se trouvent [[Olybrius|Anicius Olybrius]], empereur en [[472]], ainsi que plusieurs [[consul]]s et [[évêque]]s tels que [[Ennodius|Saint Magnus Felix Ennodius]] (évêque de [[Pavie]] (514-21). |
Parmi les autres descendants se trouvent [[Olybrius|Anicius Olybrius]], empereur en [[472]], ainsi que plusieurs [[consul]]s et [[évêque]]s tels que [[Ennodius|Saint Magnus Felix Ennodius]] (évêque de [[Pavie]] (514-21). |
Stumm eus an 10 Her 2010 da 09:00
Magnus Clemens Maximus Augustus, pe Maximuspe Maximianus, (335? – 28 a viz Eost 388), anavezet e Bro-Gembre evel Macsen Wledig, a oa ur jeneral roman e Kembre.
Lakaet e oa bet da impalaer an Impalaeriezh roman ar C'hornôg gant e armeoù eus 383 betek an 31 a viz Eost 384. Goude se e teuas da vezañ kenimpalaer hervez reizh en Impalaeriezh roman ar c'hornôg betek e varv e 388, pa voe lazhet war urzh an impalaer Teodosius Iañ.
E vuhez
Magnus Clemens Maximus a oa genidik eus Bro-Spagn, sur a-walc'h eus trowardroioù Valladolid.
En Enez Vreizh
Dont a reas da vezañ jeneral an arme roman e Proviñs Britannia, en Enez Vreizh (pe Preden), Breizh-Veur hiziv. Dimeziñ a reas da Elena e Seguntium (Caernarfon), a vije bet merc'h d'ur penn brezhon.
Anvet e vije bet da roue ar Vrezhoned hervez ar vojenn. Un mab anvet Flavius Victor en dije bet.
Pa guitaas Breizh-Veur en dije fiziet e rouantelezh e Caradocus .
E Galia
Anvet e oa bet da impalaer gant e arme e Breizh e 383. Treuziñ a reas Mor Breizh en nevezamzer. Trec'h e oa bet war an impalaer Gratianus e-kichen Pariz, hag hemañ a voe tapet ha lazhet e Lugdunum (Lyon hiziv) d'ar 25 a viz Eost 383.
Mestr e oa Maximus war Galia , ma voe anavezet evel impalaer ar C'hornôg hag augustus (dies imperii) gant impalaer ar Reter Teodosius Iañ d'an 31 a viz Eost 384, da-geñver un emgav e Beroae, en hanternoz da Vro-Drakia . En Augusta Treverorum (Trier) en Galia e tiazezas e gêr-benn.
Erru mat e oa d'an dud, heskinañ a reas an disivouderien. Lakaat a reas lazhañ an disivouder Priscillianus ha reiñ harp d'ar gristeniezh reizhkredennek.
Tri impaler a oa neuze:
- Maximus en Augusta Treverorum (Trier),
- Valentinianus II, gant e vamm Justine, e Milano,
- Teodosius Iañ e Constantinopolis.
E 387 e voe trec'h Maximus war Valentinian II, ha kemer a reas Roma hag Italia a-bezh.
Aet e oa Maximus d'ober brezel da Valentinian II ha da Teodosius Iañ, e 387. Kemer a reas Roma hag Italia penn-da-benn. Valentinian a eas da repuiñ da-gichen Teodosius Iañ, impalaer roman ar reter, a savas a-du gantañ.
Daou enebour
Neuze en em glevas Teodosius ha Valentinian d'ober brezel a-enep Maximus o-daou en hañvezh 388.
Trec'het e voe Maximus en emgann ar Save, a-hed ar stêr Save, adstêr d'an Danau, nepell diouzh Emona). Andragathius, magister equitum Maximus, an hini en devoa lazhet Gratianus, a voe trec'het e-kichen Siscia, e vreur Marcellinus e Poetovio.
Tec'hel a reas Maximus da-vetek Aquilonia, goulenn a reas truez, met dibennet e voe d'an 28 a viz Eost 388. E wreg hag e ziv verc'h a voe lezet e buhez.
E vab Victor, a voe trec'het ha lazhet nebeut amzer goude en Augusta Treverorum gant magister peditum Valentinian, Arbogast e fin ar bloavezh-hont.
Mojennoù
Hervez 'Historia regum Britanniae gant Jafrez Menoe (diazezet war mojennoù kembraek ha saoznek), e oa deuet Maximus da vout Roue ar Vretoned goude marv Octavius, hag e oa niz d'ar roue Coel Hen dre e vreur Ioelinus. Kement-se zo diaes da grediñ: ganet e oa Maximus war-dro 335, ha marvet Coel Hen e 440
Hervez mojennoù ar Mabinogi, ha dreist-holl Breuddwyd Macsen (Hunvre Macsen), e timezas Maximus da Elen Luyddog, merc'h da unan eus pennoù Segontium (a zo Caernarfon kiziv; (en) Fort de Segontium).