Pindaros : diforc'h etre ar stummoù

Eus Wikipedia
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
TXiKiBoT (kaozeal | degasadennoù)
D Robot ouzhpennet: hy:Պինդարոս
Luckas-bot (kaozeal | degasadennoù)
D Robot ouzhpennet: pms:Pìndar
Linenn 108: Linenn 108:
[[oc:Pindar]]
[[oc:Pindar]]
[[pl:Pindar]]
[[pl:Pindar]]
[[pms:Pìndar]]
[[pnt:Πίνδαρος]]
[[pnt:Πίνδαρος]]
[[pt:Píndaro]]
[[pt:Píndaro]]

Stumm eus an 14 Gou 2010 da 16:25

Delwenn Pindaros, eilet diwar ur skrid orin eus ar Patrom:Vvet kantved kent. J.-K., Mirdi broadel hendraouriezh Naplez

Pindaros (Πίνδαρος / Píndaros e gregach) a oa ur barzh hellazat, ganet e Kinikefalos, Beotia e 518 kent JK, ha marvet en Argos e 438 kent JK. Brudet eo e delennganoù.

E vuhez


Commons
Commons
Muioc'h a restroù diwar-benn

a vo kavet e Wikimedia Commons.

Levrioù

Éditions
Études
  • Philippe Brunet, « La Première Pythique de Pindare : mètre, strophe et traduction », Bulletin de l'association Guillaume Budé, Patrom:Numéro3 (1996), Les Belles Lettres, Paris, 1996.
  • (en) Richard Hamilton, Epinikion: General Form in the Odes of Pindar, De Gruyter, La Haye, 1974.
  • Jean Irigoin, Histoire du texte de Pindare, Klincksieck, Paris, 1952.
  • Patrom:STLB.
  • (en) David C. Young, « Pindaric criticism », Pindaros und Bacchylides, Wissenschattliche Buchgesellschaft, Darmstadt, 1970.
  • Jacqueline Duchemin, Pindare poète et prophète, Les Belles Lettres, Paris, 1956.
  • (en) William Mullen, Pindar and Dance, Princeton, 1982.
  • Pascale Hummel :
    • La Syntaxe de Pindare, Peeters, Paris-Louvain, 1993,
    • Philologica lyrica. La Poésie lyrique grecque au miroir de l’érudition philologique de l’Antiquité à la Renaissance, Peeters, Paris-Louvain, 1997,
    • L'Épithète pindarique. Étude historique et philologique, Peter Lang, Bern, 1999.

Liens externes

Patrom:Wikisource


Commons
Commons
Muioc'h a restroù diwar-benn

a vo kavet e Wikimedia Commons.