Jacopo Tintoretto : diforc'h etre ar stummoù

Merdeiñ etreoberiat en istor

← Kemm kent Kemm nevesoc'h →

Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet

GweletWikitestenn

Inline

Stumm eus an 24 Gwe 2009 da 11:46

O treiñ ar pennad-mañ emeur

^{→ Evit gouzout hiroc'h sellit ouzh ar bajenn gaozeal ; evit kenderc'hel da dreiñ klikit war kemmañ ha kendalc'hit da lakaat e brezhoneg al lodennoù chomet en ur yezh all.}

Tintoretto, pe Jacopo Tintoretto, zo ul livour italian, eus ar XVI-vet kantved, unan eus re vrudet skol Venezia, hag an diwezhañ eus livourien veur an Azginivelezh italian.

E anv

Jacopo Comin e oa e wir anv. Kement-se ne oa ket anavezet ken e oa bet kavet gant Miguel Falomir, penn kevrenn al livouriezh italian e mirdi ar Prado, e Madrid, hag embannet a-benn ar fin da-geñver diskouezadeg veur oberennoù Tintoretto e mirdi ar Prado. ^[1]

En yaouank e veze graet Jacopo Robusti anezhañ, war-lerc'h e dad, abalamour ma oa un den kreñv a'r c'hreñvañ, en devoa difennet perzhier Padova a-enep soudarded an impalaer santel.

Dont a ra e lesanv Tintoretto eus micher e dad, Battista Robusti, a laboure en ul liverezh dilhad ("tintorìa" en italianeg).

E yaouankiz

Ganet e oa d'an 29 a viz Gwengolo e 1518 e Venezia, hag eno e varvas d'an 31 a viz Mae 1594.

Diskibl e oa da d-Tizian. Diouzh a lavarer e oa trec'h d'e vestr evit c'hoari gant al livioù hag ar skeudoù. Marteze eo se zo kaoz ma ne chomas nemet un toullad mizioù gant ar mestr. Troet e oa gant doareoù ar mannierismo toskan ha roman a veze skignet e Venezia gant tud evel Sansovino, Salviati ha Schiavone.

Il Furioso a veze graet anezhañ abalamour d'an nerzh a zispigne da livañ. E zoare da implij ar gouloù a rae anezhañ ur rakbarok en ur stumm. E-touez e oberennoù brudetaén emañ an aridennad livadurioù diwar-benn buhez Jezuz ha Mari e skol San Rocco.

Jean Paul Sartre escribió diversos ensayos sobre Tintoretto.

Il avait une grande admiration pour Michel-Ange qui l'a influencé dans sa technique du dessin. Le Tintoret avait une passion pour les effets de lumière : il réalisait des statues de cire de ses modèles et expérimentait l'orientation des sources de lumière avant de les peindre. En conséquence, certains visages réapparaissent dans différents travaux, sous différents angles et sous un éclairage différent.

Oberennoù brudetañ Tintoretto eo al livadurioù en deus graeteus buhez Jezuz hag ar Werc'hez er Scuola Grande di San Rocco, a voe anvet da ginkler ofisiel anezhi e en 1564.

Dans ces œuvres de dimensions impressionnantes, le Tintoret réalise des compositions aux « espaces vertigineux et dynamiques » et aux « torsions exacerbées » où domine « un clair-obscur fantomatique et dramatique »[1].