Giovanni Boccaccio : diforc'h etre ar stummoù

Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet

Inline

Stumm eus an 5 Eos 2014 da 06:46

Maen-eñvor da v-Boccacio e Certaldo Alto

Giovanni Boccaccio zo ur skrivagner italian, ganet en 1313, e Certaldo pe e Firenze, ha marvet d'an 21 a viz Kerzu 1375 e Certaldo.

Buhez

Mab bastard e oa d'ur marc'hadour hag a soñje e lakaat d'ober kenwerzh eveltañ, ha d'ur C'hallez. Studiañ a reas gwir an Iliz e Naplez, ma veze degemeret e lez ar roue Roberto Iañ Naplez. Orgediñ a eure ouzh un itron a zo bet anvet Fiammetta gantañ. E dibenn ar bloavezh 1340 e tistroas da Firenze, hag eno e tegouezhas gant Petrarca.

En yaouank e stagas da skrivañ barzhoniezh. Sot e oa gant Dante hag abalamour da se e kave dezhañ n'hallje ket bezañ ar barzh gwellañ, met sur e oa da vezañ an eil. Pa anavezas labour Petrarca avat e kollas pep goanag hag e skoas en tan an darn vrasañ eus e varzhonegoù

Priz

Ur priz lennegel gallek zo anvet Prix Boccace, ha hennezh a vez roet d'un dastumad danevelloù.

E oberennoù

E latin

Genealogia deorum gentilium (genealogiezh an doueeoù pagan) a zo un antologiezh mojennoù db an doueoù hellazat kozh, skrivet entre 1363 ha 1366.

De casibus virorum illustrium (diwar-benn tud illur)

De claris mulieribus, zo un oberenn diwar-benn buhez ar maouezed brudet. Savet eo war batrom De viris illustribus Petrarca, ha graet entre 1361 ha 1362. Dediet eo da Andrea Acciaiuoli, kontez Altavilla. Awenet ez eus bet meur a skrivagner gant an oberenn, evel Geoffrey Chaucer, oberour Canterbury Tales. Eus al latin e voe troet en italianeg gant ar "Signeur Luc-Antonio Ridolfi", ha goude eus an italianeg d'ar galleg gant Guillaume Rouville, mouler e Lyon, e 1551 hag anvet "Des Dames de Renom".

Oberennoù all en latin

E doare Genealogia deorum gentilium

En italianeg

Il Decameron, romant en komz-plaen, skrivet entre 1349 et 1353. E gwirionez eo un dastumad 100 danevell, kontet tro ha tro e-pad 10 deiz (ha setu a belec'h e teu anv al levr) gant 7 maouez ha 3 gwaz yaouank a zo o tec'hel rak ar vosenn zo oc'h ober he reuz e kêr Firenze en 1348. gant an oberenn-se e voe awenet kalz a skrivagnerien, evel La Fontaine ha Geoffrey Chaucer.

E brezhoneg

Ar Marvailher italiat, Pemp eus Kontadennou Boccaccio tennet eus “An Dekamerone” Lakaet e brezhoneg gant Alan Brenn (Roparz Hemon), Embannaduriou Gwalarn, 1931.

Lennadurezh

Boccace, Fiammetta, Arléa, 2003.

Vittore Branca, Le Décaméron de Boccace, Diane de Selliers (Beaux livres), 1999.
Philippe Daros et Jean Bessière, La nouvelle, Boccace, Marguerite de Navarre, Cervantès, Honoré Champion, 1996.
M. Marietti, A. Perifano et B. Laroche, L'Après Boccace, la nouvelle italienne aux XVe et XVIe siècles, Presses de la Sorbonne Nouvelle, 1995.
Jeanne Baroin et Josiane Haffen, Boccace, "Des clères et des nobles dames", Presses universitaires de Franche-Comté, 1995

Liammoù diavaez

E Biblioweb e c'hallor lenn buhez Boccacio, hag un diverrañ eus 100 devezh an Decamerone.
(la) (fr) Penelope e-barzh Les Dames de renom
Helena e-barzh Les Dames de renom

Commons

Muioc'h a restroù diwar-benn

Giovanni Boccaccio

a vo kavet e Wikimedia Commons.

Patrom:Liamm PuB

@@ Linenn 1: / Linenn 1: @@
 [[Skeudenn:Boccaccio01.jpg|thumb|right|Delwenn Boccacio en [[Mirdi an Ofisoù|Uffizi]], [[Firenze]] ]]
-[[Skeudenn:Boccace-Certaldo.jpg|thumb|right|Maen-eñvor da v-Boccacio e[[Certaldo|Certaldo Alto]] ]]
+[[Skeudenn:Boccace-Certaldo.jpg|thumb|right|Maen-eñvor da v-Boccacio e [[Certaldo|Certaldo Alto]] ]]
 '''Giovanni Boccaccio''' zo ur skrivagner [[italian]], ganet en [[1313]], e [[Certaldo]] pe e [[Firenze]], ha marvet d'an [[21 a viz Kerzu]] [[1375]] e [[Certaldo]].
@@ Linenn 46: / Linenn 46: @@
 ''Trattatello in laude di Dante'' : étude sur Dante écrite entre [[1351]] et [[1355]].
-''Genealogia deorum gentilium'' : traité de mythologie écrit en latin entre [[1363]] et [[1366]].
+-->
-==Publications au {{XIXe siècle}}==
-Les Œuvres diverses de Boccace ont été recueillies à Florence ou plutôt à Naples en [[1723]] et [[1724]], 6 volumes in-8; il faut y joindre le ''Décameron'', dont l'édition la plus ancienne est celle de Venise, [[1471]], in-folio, et la plus précise celle de Florence, [[1597]], in-4.
+==Priz==
-On peut se contenter de l'édition de [[Paris]], [[1768]], 3 volumes in-12, ou de [[Milan]], [[1803]], le volume in-8. On recherche encore l'ancienne traduction française de [[Jean Martin]], réimprimée à Paris en [[1757]], 5 volumes in-8; l'abbé [[Sabatier de Castres]] en a rajeuni le style, [[1779]], 40 volumes in-18, réimprimés en [[1804]]. Une traduction publiée sous le nom de Mirabeau, Paris, [[1802]], 4 volumes in-8, n'a pas eu de succès.
+Ur priz lennegel gallek zo anvet [[Prix Boccace]], ha hennezh a vez roet d'un dastumad danevelloù.
--->
 == E oberennoù ==
 ===E latin===
-*''Genealogia deorum gentilium'' (''genealogiezh an doueeoù pagan'') a zo un antologiezh mojennoù db an doueoù hellazat kozh.
+*''Genealogia deorum gentilium'' (''genealogiezh an doueeoù pagan'') a zo un antologiezh mojennoù db an doueoù hellazat kozh, skrivet entre [[1363]] ha [[1366]].
 *''De casibus virorum illustrium'' (''diwar-benn tud illur'')