Dour benniget : diforc'h etre ar stummoù

Eus Wikipedia
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
-galleg; kempenn
Reizhañ rummad
Linenn 16: Linenn 16:
* Jean-Joseph Gaume, ''L'Eau bénite au XIXe'', Pariz, 1876 (4e emb.), 424 p.
* Jean-Joseph Gaume, ''L'Eau bénite au XIXe'', Pariz, 1876 (4e emb.), 424 p.


[[Rummad:katoligiezh]]
[[Rummad:kristeniezh]]
[[Rummad:Dour]]

Stumm eus an 29 Ebr 2014 da 08:12

Ur piñsin dour benniget en iliz Santa Maria degli Angeli, e Roma

Dour benniget zo dour hag a vez graet gantañ e lidoù 'zo e rannoù 'zo eus ar gristeniezh, evel er gatoligiezh, en anglikanegezh, gant ortodosked 'zo (reoù ar Reter)… Er relijion gatolik hag anglikan e vez benniget gant ur beleg. Miret e vez er piñsinoù.

Implij

Implijet e vez el liderezh, pa vez roet bennozh ar beleg en anv Doue, gant ur sparf alies. Implijet e vez a-enep an Diaoul, pe an Droukspered ivez.

Lennadurezh

e galleg

  • Marc-Antoine Fontelle, L'eau bénite, Histoire et spiritualité, Edit. Téqui, Pariz, 2009, 168 p., ISBN : 9782740315385.
  • Bernard Berger, Formidable Puissance de l'Eau Bénite, Ed. Cristal, Neuilly, 2009, 144 p., ISBN 978-2-84895-055-6
  • L. Brugière, Recherches historiques sur l'eau bénite, Université de Lyon, 1900, 82 p. (tezenn teologiezh)
  • Nicolas Collin (R.P.), Traité de l'eau bénite, ou l'Église catholique justifiée sur l'usage de l'eau bénite, Demonville, Pariz, 1776, 371 p.
  • Amédée Gastoué, L'Eau bénite, ses origines, son histoire, son usage, Bloud, Pariz, 1907, 62 p.
  • Jean-Joseph Gaume, L'Eau bénite au XIXe, Pariz, 1876 (4e emb.), 424 p.