Lodrisio Visconti : diforc'h etre ar stummoù

Eus Wikipedia
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
D Bot: Migrating 3 interwiki links, now provided by Wikidata on d:Q116031
Linenn 25: Linenn 25:
[[Rummad:Ganedigezhioù 1280]]
[[Rummad:Ganedigezhioù 1280]]
[[Rummad:Marvioù 1364]]
[[Rummad:Marvioù 1364]]

[[en:Lodrisio Visconti]]
[[fr:Lodrisio Visconti]]
[[it:Lodrisio Visconti]]

Stumm eus an 4 Ebr 2013 da 18:16

Lodrisio Visconti (c. 1280 – 1364) a oa condottiero italian .

E vuhez

Mab e oa da , of the powerful Pietro Visconti, eus Milano, ha da Antiochia Crivelli.

Gant e dad e teskas micher an armoù. Harp a roas d'e genderv Matteo Visconti ha d'e vab Galeazzo da adkemer Milano digant an Torriani. Diwezhatoc'h, e skoazellas Marco, da vac'hañ Galeazzo hag e vab Azzone e Monza. Pa voe dieubet an daou e tec'has Lodrisio d'e zouaroù, da Seprio.

Azzone a lakaas seziz war e gastell, hag a zistrujas anezhañ. Lodrisio avat a deuas a-benn da dec'hel da Vicenza, hag a genlabouras gant Mastino II della Scala, aotrouVerona.

E miz Genver 1339 he mustered a large army, Alamaned anezho dreist-holl, gant 2,500 brezelour war varc'h, 800 war droad, ha 200 kroazwareger, anvet Compagnia di San Giorgio, kentañ compagnia goprsoudarded dindan ur c'hondottiero italian.

Aloubiñ Milan a reas arme Lodrisio hogen faezhet e voe e deroù C'hwevrer en emgann Parabiago. Tapet e voe, e vab Ambrogio gantañ, ha bac'het e voent en ur gaoued houarn ie kastell San Colombano. Eno e chomas dek vloaz, a-raok bout dieubet gant aotrou nevez Milano, an arc'heskob Giovanni Visconti.

Goude marv Giovanni e servijas Galeazzo II, mab da Stefano Visconti. Gantañ e voe anvet da jeneral an arme a oa da adkemer Piemonte, ha perzh a gemeras en trec'h bras a voe e 1356 war arme enebourien an Tiegezh Visconti, aozet gant ar c'hardinal [[Albornoz], o devoa gopraet arme Konrad von Landau.

Bevañ a reas e lez Galeazzo betek e varv e 1364.

Lennadurezh

  • Mallet, M. (1983). Signori e mercenari. La guerra nell'Italia del Rinascimento. Bologna : Il Mulino. ISBN 88-15-00294-4. 
  • Rendina, Claudio (1985). I capitani di ventura. Rome : Newton Compton. ISBN 88-8289-056-2.