Blanca Kastilha : diforc'h etre ar stummoù
Lemel kuit ar saozneg |
|||
| Linenn 11: | Linenn 11: | ||
Eureudet e voe ar briñsed e Port-Mort, war lez dehoù ar stêr [[Seine]], e douaroù Yann, dre ma oa lakaet berz war re Fulup. |
Eureudet e voe ar briñsed e Port-Mort, war lez dehoù ar stêr [[Seine]], e douaroù Yann, dre ma oa lakaet berz war re Fulup. |
||
E 1216, da varv ar roue saoz Yann, e tiskouezas Blanca he gouestoni pa c'houlennas he fried Loeiz kurunenn Bro-Saoz abalamour da wirioù e wreg, nizez Yann. Tad Loeiz, Fulup -Aogust, a nac'has skoazellañ e vab, ha Blanca hepken a roas harp dezhañ. Daou vorlu a voe aozet ganti: unan renet gant [[Eustace the Monk]], hag un armead dindan [[Robert de Courtenay]]; met poaniañ a reas en aner. |
E 1216, da varv ar roue saoz Yann, e tiskouezas Blanca he gouestoni pa c'houlennas he fried Loeiz kurunenn Bro-Saoz abalamour da wirioù e wreg, nizez Yann. Tad Loeiz, Fulup -Aogust, a nac'has skoazellañ e vab, ha Blanca hepken a roas harp dezhañ. Daou vorlu a voe aozet ganti: unan renet gant [[Eustace the Monk]], hag un armead dindan [[Robert de Courtenay]]; met poaniañ a reas en aner. |
||
<!-- |
|||
invaded England, only to find a united nation against him. |
|||
Although it would seem that her masterful temper exercised a sensible influence upon her husband's gentler character, her role during his reign (1223-1226) is not well known. |
|||
Upon his death he left Blanche [[regent]] and guardian of his children. Of her twelve or thirteen children, six had died, and Louis, the heir – afterwards the sainted [[Louis IX of France|Louis IX]] – was but twelve years old. |
|||
The situation was critical, for the hard-won domains of the house of Capet seemed likely to fall to pieces during a minority. Blanche had to bear the whole burden of affairs alone, to break up a league of the barons (1226), and to repel the attack of the king of England (1230). But her energy and firmness overcame all dangers. |
|||
There was an end to the calumnies circulated against her, based on the poetical homage rendered her by Count [[Theobald IV of Champagne]], a.k.a. King [[Theobald I of Navarre]] since 1234, and the prolonged stay in Paris of the papal legate, [[Romano Bonaventura]], cardinal of Sant' Angelo. |
|||
<!-- Unsourced image removed: [[Image:Blanche-de-Castilla.jpg|thumb|left|Blanche ]] --> |
|||
The nobles were awed by her warlike preparations or won over by adroit diplomacy, and their league was broken up. St Louis owed his realm to his mother, but he himself always remained somewhat under the spell of her imperious personality. |
|||
She did not have a good relationship her daughter-in-law [[Margaret of Provence]], perhaps due to the strong relationship she had with her son. Jean de Joinville tells of the time when Queen Margaret was giving birth and Blanche entered the room telling her son to leave saying "Come ye hence, ye do naught here". Queen Margaret then allegedly fainted out of distress. When Queen Margaret was present in the royal household she did not like Margaret and Louis to be together "except when he went to lie with her".<ref>Jean de Joinville, The History of Saint Louis trans. J.Evans 1938: p 184 (New York Press)</ref> |
|||
After he came of age, in 1234, aged 20, her influence upon him may still be traced. The same year, he was married, and Blanche became [[Queen mother]]. Louis IX married Margaret of Provence, who was the eldest of four daughters of Ramon, count of Provence, and Beatrice of Savoy. In 1248 Blanche again became regent, during Louis IX's absence on the crusade, a project which she had strongly opposed. In the disasters which followed she maintained peace, while draining the land of men and money to aid her son in the East. At last her strength failed her. |
|||
--> |
|||
== He marv == |
== He marv == |
||
Klañv e vanas e [[Melun]] e miz Du 1252, ha kaset e voe da Bariz, met ne vevas nemet un toulladig deizioù. Beziet e voe e [[Maubuisson]]. |
Klañv e vanas e [[Melun]] e miz Du 1252, ha kaset e voe da Bariz, met ne vevas nemet un toulladig deizioù. Beziet e voe e [[Maubuisson]]. |
||
Stumm eus an 3 Ebr 2013 da 12:30
Blanca de Castilla (hervez hec'h anv kastilhanek), pe Blanche de Castille (hervez hec'h anv gallek), ganet d'ar 4 a viz Meurzh 1188 e Palencia, e Kastilha, marvet d'ar 27 a viz Du 1252 e Melun, e Bro-C'hall, a oa merc'h da Alfoñs VIII hag Alienor a Vro-Saoz, hag infantez Kastilha.
Dre he mamm e oa merc'h-vihan da Eleanora Akitania ha Henri II Plantagenêt. Nizez e oa d'ar roue saoz Yann Dizouar eta.
Dimeziñ a reas d'ar roue gall Loeiz VIII, hag a voe rouanez Bro-C'hall, a oa mamm d'ar roue gall Loeiz IX, anavezet ivez evel sant Loeiz.
He buhez
Hervez feuremglev Le Goulet etre ar rouaned gall ha saoz (Fulup-Aogust ha Yann Dizouar) e oa bet kefrisaet Urraca, c'hoar Blanca, da vab ar roue gall Loeiz. Met ar vamm-gozh Alienor (pe Eleanor), goude graet anaoudegezh gant an div briñsez spagnol, a gavas e teree gwelloc'h Blanca ouzh ar garg. En 1200 eta, en nevezamzer, e tegasas Blanca ganti da Vro-C'hall. D'an 22 a viz Mae e voe sinet ar feuremglev, Yann a roe d'he nizez Issoudun ha Gracay, hag ar re dalc'het gant André de Chauvigny, aotrou Châteauroux, e Berry, a-berzh ar roue saoz. Eureudet e voe ar briñsed e Port-Mort, war lez dehoù ar stêr Seine, e douaroù Yann, dre ma oa lakaet berz war re Fulup.
E 1216, da varv ar roue saoz Yann, e tiskouezas Blanca he gouestoni pa c'houlennas he fried Loeiz kurunenn Bro-Saoz abalamour da wirioù e wreg, nizez Yann. Tad Loeiz, Fulup -Aogust, a nac'has skoazellañ e vab, ha Blanca hepken a roas harp dezhañ. Daou vorlu a voe aozet ganti: unan renet gant Eustace the Monk, hag un armead dindan Robert de Courtenay; met poaniañ a reas en aner.
He marv
Klañv e vanas e Melun e miz Du 1252, ha kaset e voe da Bariz, met ne vevas nemet un toulladig deizioù. Beziet e voe e Maubuisson.
Notennoù
Levrlennadur
- Marcel Brion, Blanche de Castille, Librairie de France, 1939
- Philippe Delorme, Blanche de Castille, Histoire des Reines de France, Ed. Pygmalion, 2002