Huon Capet : diforc'h etre ar stummoù

Eus Wikipedia
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
EmausBot (kaozeal | degasadennoù)
D r2.6.4) (Robot kemmet: sh:Hugo Capet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Linenn 3: Linenn 3:
'''Huon Capet''' pe '''Huon Iañ''', ganet war-dro [[940]], marvet e 996<ref>Digant ar gronikerien ne zesker ket deiziat marv ar roue. Met e dihelloù abati Sant-Denez eo merket « IX Kal Nov », da lavarout eo 9 Kala-Goañv, da lavarout eo 24 a viz Here 996. ''Obituaires de Sens'', Tome I.1, Abbaye de Saint-Denis, p. 329. [http://fmg.ac/Projects/MedLands/CAPET.htm#_Toc154137000]. Y. Sassier a ginnig entre an 22 hag an 25 a viz Du 996. Y. Sassier, ''Hugues Capet'', Fayard, Paris, 1987, p. 265.</ref>, a oa<nowiki>Ensoc'hañ amañ un destenn difurmad</nowiki> roue [[Bro-C'hall]], pe gentoc'h dug ar Franked da gentañ (960-987), ha roue ar [[Franked]] goude (987-996). Gantañ e krog tierniezh ar Gapesianed.
'''Huon Capet''' pe '''Huon Iañ''', ganet war-dro [[940]], marvet e 996<ref>Digant ar gronikerien ne zesker ket deiziat marv ar roue. Met e dihelloù abati Sant-Denez eo merket « IX Kal Nov », da lavarout eo 9 Kala-Goañv, da lavarout eo 24 a viz Here 996. ''Obituaires de Sens'', Tome I.1, Abbaye de Saint-Denis, p. 329. [http://fmg.ac/Projects/MedLands/CAPET.htm#_Toc154137000]. Y. Sassier a ginnig entre an 22 hag an 25 a viz Du 996. Y. Sassier, ''Hugues Capet'', Fayard, Paris, 1987, p. 265.</ref>, a oa<nowiki>Ensoc'hañ amañ un destenn difurmad</nowiki> roue [[Bro-C'hall]], pe gentoc'h dug ar Franked da gentañ (960-987), ha roue ar [[Franked]] goude (987-996). Gantañ e krog tierniezh ar Gapesianed.


Mab e oa da [[Huon Veur]] ha d'e wreg [[Hedwij Saks]]. Hêr e oa da lignez ar Roperzhidi a zo o keveziñ gant tiegezhioù uhel [[Frankia]] en IXvet ha Xvet kantved. E dibenn an Xvet kantved e weler un dispac'h en armerzh hag er gevredigezh, gant an difraostadegoù, hag an eskemmoù o stankaat, a-drugarez d'an diner arc'hant. Echu eo an [[Aloubadeg|aloubadegoù bras]], krog eo ar brezelioù etre aotrouien, hag emaer o sevel ar c'hastilli ma kav ar gouerien repu enno. E-keit-se e sav ur rumm nevez, hini ar varc'heien, brezelourien a gevezo gant ar berc'henned vras. Evit mestroniañ ar rumm nevez-se ha gwareziñ o madoù e klask an uhelidi hag an Iliz reiñ harp da lusk [[peoc'h Doue]]. Sede pegoulz e c'hall Huon Capet sevel e dierniezh.
Mab e oa da [[Huon Veur]] ha d'e wreg [[Hadwig von Sachsen]]. Hêr e oa da lignez ar Roperzhidi a zo o keveziñ gant tiegezhioù uhel [[Frankia]] en IXvet ha Xvet kantved. E dibenn an Xvet kantved e weler un dispac'h en armerzh hag er gevredigezh, gant an difraostadegoù, hag an eskemmoù o stankaat, a-drugarez d'an diner arc'hant. Echu eo an [[Aloubadeg|aloubadegoù bras]], krog eo ar brezelioù etre aotrouien, hag emaer o sevel ar c'hastilli ma kav ar gouerien repu enno. E-keit-se e sav ur rumm nevez, hini ar varc'heien, brezelourien a gevezo gant ar berc'henned vras. Evit mestroniañ ar rumm nevez-se ha gwareziñ o madoù e klask an uhelidi hag an Iliz reiñ harp da lusk [[peoc'h Doue]]. Sede pegoulz e c'hall Huon Capet sevel e dierniezh.


== Hêrelezh ==
== Hêrelezh ==
Linenn 17: Linenn 17:
La relative faiblesse d'Hugues Capet est paradoxalement un atout pour son élection par les autres grandes familles avec le soutien des Ottoniens, car il est peu menaçant aux yeux des grands vassaux et pour les ambitions impériales. Cependant, si effectivement le nouveau roi ne parvient pas à soumettre ses vassaux indisciplinés, son règne voit une modification de la conception du royaume et du roi. Ainsi, Hugues Capet renoue avec l'Église en s'entourant systématiquement des principaux évêques et se rapproche de l'aristocratie en s'alliant avec les grands princes territoriaux (le duc de Normandie ou le comte d'Anjou), ce qui renforce son trône. Cette histoire du premier Capétien nous est surtout connue grâce au moine lettré [[Richer de Reims]].
La relative faiblesse d'Hugues Capet est paradoxalement un atout pour son élection par les autres grandes familles avec le soutien des Ottoniens, car il est peu menaçant aux yeux des grands vassaux et pour les ambitions impériales. Cependant, si effectivement le nouveau roi ne parvient pas à soumettre ses vassaux indisciplinés, son règne voit une modification de la conception du royaume et du roi. Ainsi, Hugues Capet renoue avec l'Église en s'entourant systématiquement des principaux évêques et se rapproche de l'aristocratie en s'alliant avec les grands princes territoriaux (le duc de Normandie ou le comte d'Anjou), ce qui renforce son trône. Cette histoire du premier Capétien nous est surtout connue grâce au moine lettré [[Richer de Reims]].


La ''[[Francie occidentale|Francia occidentalis]]'' se trouve définitivement séparée de l'Empire et le premier Capétien, comme ses successeurs, met toute son énergie à créer une dynastie continue en consolidant son pouvoir sur son domaine et en y associant son fils [[Robert le Pieux]] le jour de Noël de l'an 987<ref>C. Beaune, « roi », ''Dictionnaire du Moyen Âge'', PUF, Paris, 2002, p. 1232.</ref>. La couronne est effectivement transmise à son fils à sa mort en 996. La [[dynastie capétienne]] qu'il fonde ainsi dure plus de huit siècles et donne naissance à des lignées de souverains en [[Espagne]], au [[Portugal]] et au [[Brésil]]<ref>M. Parisse, « Qu'est-ce que la France de l'an Mil ? », ''La France de l'an Mil'', Seuil, Paris, 1990, p. 29-30.</ref>.
''[[Francia occidentalis]]'' se trouve définitivement séparée de l'Empire et le premier Capétien, comme ses successeurs, met toute son énergie à créer une dynastie continue en consolidant son pouvoir sur son domaine et en y associant son fils [[Robert le Pieux]] le jour de Noël de l'an 987<ref>C. Beaune, « roi », ''Dictionnaire du Moyen Âge'', PUF, Paris, 2002, p. 1232.</ref>. La couronne est effectivement transmise à son fils à sa mort en 996. La [[dynastie capétienne]] qu'il fonde ainsi dure plus de huit siècles et donne naissance à des lignées de souverains en [[Espagne]], au [[Portugal]] et au [[Brésil]]<ref>M. Parisse, « Qu'est-ce que la France de l'an Mil ? », ''La France de l'an Mil'', Seuil, Paris, 1990, p. 29-30.</ref>.


== La Francie des Robertiens ==
== La Francie des Robertiens ==

Stumm eus an 19 Meu 2012 da 05:14

Bro-C'hall en Xvet kantved

Huon Capet pe Huon Iañ, ganet war-dro 940, marvet e 996[1], a oaEnsoc'hañ amañ un destenn difurmad roue Bro-C'hall, pe gentoc'h dug ar Franked da gentañ (960-987), ha roue ar Franked goude (987-996). Gantañ e krog tierniezh ar Gapesianed.

Mab e oa da Huon Veur ha d'e wreg Hadwig von Sachsen. Hêr e oa da lignez ar Roperzhidi a zo o keveziñ gant tiegezhioù uhel Frankia en IXvet ha Xvet kantved. E dibenn an Xvet kantved e weler un dispac'h en armerzh hag er gevredigezh, gant an difraostadegoù, hag an eskemmoù o stankaat, a-drugarez d'an diner arc'hant. Echu eo an aloubadegoù bras, krog eo ar brezelioù etre aotrouien, hag emaer o sevel ar c'hastilli ma kav ar gouerien repu enno. E-keit-se e sav ur rumm nevez, hini ar varc'heien, brezelourien a gevezo gant ar berc'henned vras. Evit mestroniañ ar rumm nevez-se ha gwareziñ o madoù e klask an uhelidi hag an Iliz reiñ harp da lusk peoc'h Doue. Sede pegoulz e c'hall Huon Capet sevel e dierniezh.

Hêrelezh

War-dro 17 vloaz e oa Huon pa varvas e dad e 956. Resev a reas ar glad dastumet gant ar Roperzhidi araozañ : markizelezh Neustria ha titl dug ar Franked.

Tutor Huon hag e vreudeur e oa Brunon, arc'heskop Köln ha breur d'an impalaer Otto Iañ.


Lennadurezh

Danevellskridoù

Levrioù

Pennadoù studi

  • Xavier Barral i Altet, « Le paysage architectural de l'an Mil », La France de l'an Mil, Seuil, Paris, 1990, p. 169-183. Patrom:Plume
  • Dominique Barthélemy, « Dominations châtelaines de l'an Mil », La France de l'an Mil, Seuil, Paris, 1990, p. 101-113. Patrom:Plume
  • Dominique Barthélemy, « Le pillage, la vengeance et la guerre », Collections de l'Histoire, 16, 2002. Patrom:Plume
  • Robert-Henri Bautier, « L'avènement d'Hugues Capet », Le roi de France et son royaume autour de l'an mil, Picard, Paris, 1992, p. 27-37. Patrom:Plume
  • Colette Beaune, « Roi », Dictionnaire du Moyen Âge, PUF, Paris, 2002, p. 1232-1234. Patrom:Plume
  • B. Blumenkranz, « Où est mort Hugues Capet ? », Bibliothèque de l'École des Chartes, 1957, p. 168-171. Patrom:Plume
  • Pierre Bonnassie, « D'une servitude à l'autre : Les paysans du royaume 987-1031 » , La France de l'an Mil, Seuil, Paris, 1990, p. 125-141. Patrom:Plume
  • Michel Bur, « Adalbéron, archevêque de Reims, reconsidéré », Le roi de France et son royaume autour de l'an mil, Picard, Paris, 1992, p. 55-63.
  • André Chédeville, « Le paysage urbain vers l'an Mil », Le roi et son royaume en l'an Mil, Picard, Paris, 1990, p. 157-163.
  • Robert Delort, « France, Occident, monde à la charnière de l'an Mil », La France de l'an Mil, Seuil, Paris, 1990, p. 7-26. Patrom:Plume
  • Pierre Gasnault, « Hugues Capet et la villa des Juifs », Bibliothèque de l'École des Chartes, 1960, p. 166-167.
  • Olivier Guyotjeannin, « Les évêques dans l'entourage royal sous les premiers Capétiens », Le roi de France et son royaume autour de l'an mil, Picard, Paris, 1992, p. 91-98. Patrom:Plume
  • Richard Landes, « L'accession des Capétiens : Une reconsidération selon les sources aquitaines », Religion et culture autour de l'an Mil, Picard, Paris, p. 151-166. Patrom:Plume
  • Guy Lanoë, « Les ordines de couronnement (930-1050) : retour au manuscrit », Le roi de France et son royaume autour de l'an mil, Picard, Paris, 1992, p. 65-72.
  • Michel Parisse, « Qu'est-ce que la France de l'an Mil? », La France de l'an Mil, Seuil, Paris, 1990, p. 29-48. Patrom:Plume
  • Hervé Pinoteau, « Les insignes du roi vers l'an mil », Le roi de France et son royaume autour de l'an mil, Picard, Paris, 1992, p. 73-88. Patrom:Plume
  • Jean-Pierre Poly, « Le capétien thaumaturge : genèse populaire d'un miracle royal », La France de l'an Mil, Seuil, Paris, 1990, p. 282-308.
  • Annie Renoux, « Palais capétiens et normands à la fin du Patrom:S- et au début du Patrom:S- », Le roi de France et son royaume autour de l'an mil, Picard, Paris, 1992, p. 179-191.
  • Annie Renoux, « Évocation morphologique des palais normands et capétiens à la fin du Patrom:S- et au début du Patrom:S- », Le roi de France et son royaume autour de l'an mil, Picard, Paris, 1992, p. 193-200.
  • Yves Sassier, « Capétiens », Dictionnaire du Moyen Âge, PUF, Paris, 2002, p. 214-217.
  • Michel Sot, « Les élévations royales de 888 à 987 dans l'historiographie du Patrom:S- », Religion et culture autour de l'an Mil, Picard, Paris, 1992, p. 145-150. Patrom:Plume
  • Thomas G. Waldman, « Saint-Denis et les premiers Capétiens », Religion et culture autour de l'an Mil, Picard, Paris, 1992, p. 191-197. Patrom:Plume
  • Karl Ferdinand Werner, « Les Robertiens », Le roi de France et son royaume autour de l'an mil, Picard, Paris, 1992, p. 15-26. Patrom:Plume

Notennoù

  1. Digant ar gronikerien ne zesker ket deiziat marv ar roue. Met e dihelloù abati Sant-Denez eo merket « IX Kal Nov », da lavarout eo 9 Kala-Goañv, da lavarout eo 24 a viz Here 996. Obituaires de Sens, Tome I.1, Abbaye de Saint-Denis, p. 329. [1]. Y. Sassier a ginnig entre an 22 hag an 25 a viz Du 996. Y. Sassier, Hugues Capet, Fayard, Paris, 1987, p. 265.


Liammoù diavaez


Commons
Commons
Muioc'h a restroù diwar-benn

a vo kavet e Wikimedia Commons.



En e raok:
Loeiz V
Rouaned Bro-C'hall

987996
War e lerc'h:
Roperzh II