La Païva

Eus Wikipedia
La Paiva, en 1860, poltredet gant Marie-Alexandre Alophe.
Une soirée chez La Païva, gant Adolphe Joseph Thomas Monticelli.

Esther Lachmann, pe Esther Pauline Thèrése Blanche Lachmann, anavezet ivez evel Blanche de Païva, pe markizez Païva, lesanvet La Païva, ganet e 1819 e Moskou, ha marvet en 1884 en kastell Neudeck, en Silezia, a oa ur gourtizanez c'hall eus ar re vrudetañ en XIXvet kantved. Brudet e oa e zastumad diamantoù.

He zud a oa yuzevien baour eus Pologn. He zad, Martin Lachmann, a oa ur gwiader hag a zimezas war-dro 1815 da Anne Amalie Klein.

E miz Eost 1836 e timezas Esther da Antoine François Hyacinthe Villoing, ur c'hemener gall, ganet war-dro 1810. Ur mab o doe, Antoine, ganet en 1837. Bloaz goude, skuizh gant he buhez trist, e skampas kuit gant ur gwaz dianav, hag e treuzas Europa da vont da Bariz.

Etre Pariz ha Londrez[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Mont a reas da chom dirak iliz Notre-Dame-de-Lorette, ha gastaouiñ. Kemer a reas an anv Thérèse. War-dro 1840, e tegouezhas gant ar pianoour pinvidik Henri Herz, a oa sot-pitilh ganti. Drezañ e reas anaoudegezh gant arzourien e-leizh : ar sonaozourien Franz Liszt ha Richard Wagner, ar skrivagnerien Théophile Gautier hag Émile de Girardin.

Dimeziñ a reas e Londrez, enep al lezenn peogwir e oa dimezet dija. Ha war-dro 1847 he doe ur verc'h, anvet Henriette, fiziet e tud Herz. Mervel a reas ar bugel e 1859.

Ur maner he devoa, 25 avenue des Champs-Elysées, en Paris, echuet sevel e 1866. Enoe e talc'he ur saloñs lennegezh

Lennegezh[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Ganti e voe awenet Alexandre Dumas (mab) pa skrivas ar pezh La Femme de Claude'[1], e 1873.

Notennoù[kemmañ | kemmañ ar vammenn]


Liammoù diavaez[kemmañ | kemmañ ar vammenn]