Yann II Aragon

Eus Wikipedia
(Adkaset eus Juan II Aragon)
Yann II Aragon
den
Reizh pe jenerpaotr Kemmañ
Rann eusInfantes of Aragon Kemmañ
Bro ar geodedouriezhKurunenn Kastilha, Kurunenn Aragon, Rouantelezh Navarra Kemmañ
Anv e yezh-vamm an denJuan II el Grande, Joan II el Sense Fe Kemmañ
Anv-bihanJuan, Joan Kemmañ
Moranvel Sense Fe Kemmañ
Deiziad ganedigezh29 Mez 1398 Kemmañ
Lec'h ganedigezhMedina del Campo Kemmañ
Deiziad ar marv20 Gen 1479 Kemmañ
Lec'h ar marvBarcelona Kemmañ
Lec'h douaridigezhManati Poblet Kemmañ
TadFerdinant Iañ Aragon Kemmañ
MammLeonor Urraca Kastilha Kemmañ
PriedBlanca Iañ Navarra, Juana Enríquez Kemmañ
FamilhHouse of Trastámara, Royal house of Aragon Kemmañ
Yezhoù komzet pe skrivetspagnoleg Kemmañ
Micherrener Kemmañ
Relijionkristeniezh Kemmañ
Darvoud-alc'hwezcoronation, coronation of the Kings of Aragon Kemmañ
Prizioù resevetKnight of the Order of the Golden Fleece Kemmañ
Yann II Navarra

Yann II Aragon, pe Joan II (e katalaneg), pe Juan II de Aragón (e kastilhaneg), lesanvet el Grande, ganet e 1398 e Medina del Campo,- marvet e Barcelona e 1479, a oa dug Peñafiel, roue Navarra dre zimeziñ (1425 - 1479) ha Roue Aragon, Sardinia ha Sikilia (1458- 1479). Unan eus ar rouaneed an hirañ o ren.

Mab e oa da Fernando Iañ de Antequera ha da Leonor Urraca Kastilha, kontez Alburquerque

Dimeziñ a reas e 1425 da Blanca Iañ Navarra. Pa varvas ar rouanez e 1441 e kemeras kurunenn Navarra diwar-goust o merc'h henañ, Blanca II Navarra.


Dimezioù ha bugale[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Digant e bried kentañ Blanca de Navarra (1386 - 1441) en doe:

Digant e eil pried Juana Enríquez:

Besterd:

Notennoù[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

  1. González-Doria, Fernando (2000). Diccionario heráldico y nobiliario de los Reinos de España, pág. 274. ISBN 84-89787-17-4
  2. Berwick y de Alba, Duquesa de. Catálogo de las collecciones expuestas en las vitrinas del Palacio de Liria, (1898) p.68 [1]:Zaragoza, 13 de agosto de 1468. Carta de Juan II de Navarra en que mandó que todos los atrasos de la pensión de cien florines vitalicios que debía cobrar Catalina Álvarez (...) «la bien amada nuestra» desde 1468 y sucesivos se diesen a doña Leonor de Aragón, la hija que tuvo de aquella señora, situándolos sobre la aljama de los judíos de Tudela.

Commons
Commons
Muioc'h a restroù diwar-benn

a vo kavet e Wikimedia Commons.