Adagia
poltredet gant Hans Holbein
e 1523)
Adagia zo anv latin ul levr krennlavaroù, ma kaver krennlavaroù latin ha henc'hresianek kenkoulz all.
Meur a levr zo anavezet en anv-se, met hini Erasmus (c. 1469–1536) eo an hini brudetañ.
Liester ar ger latin adagium, "krennlavar", eo adagia.
Adagia Erasmus[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
E 1500 e voe embannet Collecteana Adagiorum Erasmus e Pariz, ennañ 820 a grennlavaroù dastumet gant Erasmus e-kerzh e lennadennoù. Meur a adembannadur kresket a voe goude. Hervez Charles Speroni (1964, p. 1) e oa Collecteana Adagiorum « ar brasañ dastumad [...] adagia berniet biskoazh », pa oa 4151 c'hrennlavar en embannadur 1536 e Basel, an hini diwezhañ a-raok e varv.
Al lavaroù e levr Erasmus[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- Festina lente → Σπεῦδε βραδέως.
- Manus manum lavat → Χεῖρ χεῖρα νίπτει, "An eil dorn a walc'h egile".
- Ne sutor ultra crepidam.
Adagia Hadrianus Junius[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
E 1556 e voe embannet Adagia an Izelvroad Hadrianus Junius.
XVIIvet kantved[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
Gant Andreas Schottus (1552–1629) :
- Adagia sive Proverbia Graecorum (Antwerp, 1612)
- Adagia sacra Novi Testamenti (1612)
Skridoù all[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- Đuro Ferić (1739-1820), Adagia illirycae linguae fabulis explicata, barzhonegoù kroatek.
Levrlennadur[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- Kathy Eden. (2001). Friends Hold All Things in Common: Tradition, Intellectual Property and the 'Adages' of Erasmus. New Haven, Conn.: Yale University Press.
- Thomas Greene. (1982). The Light in Troy: Imitation and Discovery in Renaissance Poetry. New Haven, Conn.: Yale University Press.
- G.K. Hunter. (1951). "The Marking of Sententiæ in Elizabethan Printed Plays, Poems, and Romances." The Library 5th series 6. 171-188.
- James McConica. (1991). Past Masters: Erasmus. Oxford University Press.
- Speroni, C. (1964). Wit and wisdom of the Italian Renaissance. Berkeley: University of California Press.